Vast op zee sinds februari: 'Het voelt alsof het altijd zo blijft'
Volgens de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Reders (KVNR) zitten nog altijd ruim 2000 zeelieden vast op hun schip vanwege de coronapandemie. "De gevallen worden steeds schrijnender: mensen die een begrafenis of bruiloft missen", zegt directeur Annet Koster.
De zeelui hebben volgens haar steeds minder begrip voor de situatie. De KVNR hoopt dat de overheid zo snel mogelijk met praktische oplossingen komt, zoals het versoepelen van inreisbeperkingen voor deze groep. Zodat zeevaarders makkelijker terug naar huis kunnen.
'Laatste zetje naar een burn-out'
Dat hoopt ook Annemarie Krom. Haar vriend zit sinds begin februari aan boord van een cruiseschip. Eigenlijk zou hij in mei thuiskomen, maar vanwege de coronacrisis kon dat niet. Als first engineer behoort haar vriend tot de essentiële bemanning van het schip, waardoor hij niet van boord mag voordat er vervanging is.
"Ik zat al niet lekker in mijn vel en dit was voor mij het laatste zetje naar een burn-out. Mijn vader is heel erg ziek en dan wil je gewoon samen zijn."
De onzekerheid is heel vervelend, vertelt Annemarie in deze video:
Haar vriend ging aan boord in Nieuw-Zeeland en vertrok op 31 januari. Aan het begin van de wereldwijde uitbraak voer het schip naar de westkust van de VS, omdat het daar mogelijk leek vervanging te vinden, aan wal te gaan en naar huis te vliegen. Dat bleek toch niet te kunnen en daarna probeerde de rederij hetzelfde in Zuidoost-Azië, legt Krom uit.
"Nu zijn ze bij het Suezkanaal op weg naar Cyprus. De rederij vaart heel de wereld rond om te proberen mensen af te lossen." Volgens haar kan het probleem deels worden opgelost als zeelieden voortaan worden ingedeeld bij de essentiële beroepen. "Want zolang ze dat niet zijn, gelden alle reisverboden nog."
250.000 zeelieden
De KVNR schat dat er wereldwijd een kwart miljoen zeelieden in een vergelijkbare situatie zitten. In Nederland gaat het om zo'n 40 tot 50 procent van de 5000 zeevaarders. In totaal zijn er zo'n 2000 schepen onder Nederlands beheer.
Zeelui zijn gewend aan lang van huis zijn, maar het gebrek aan perspectief maakt het nu veel zwaarder. "Als hij normaal zes maanden wegblijft is dat ook niet leuk, maar je weet dat -ie terugkomt", zegt Krom. "Nu voelt het alsof het altijd zo blijft. Hij aan boord en ik alleen hier."
