Na onafgebroken zeereis van 81 dagen je vrouw knuffelen via een 'knuffelscherm'
Petra Steenhoff
redacteur Online
Petra Steenhoff
redacteur Online
Na 81 dagen onafgebroken op zee is expeditieschip Bark Europa in Scheveningen aangekomen. Het schip vertrok onder leiding van kapitein Eric Kesteloo op 27 maart uit Ushuaia in Argentinië, de zuidelijkste stad ter wereld. Vanwege de coronacrisis kon de bemanning niet meer afgelost worden en was het niet mogelijk om onderweg af te meren. De enige optie was om in één keer terug naar Nederland te varen.
De Europa was net terug van een expeditie naar Antarctica toen de coronacrisis uitbrak. "De gasten waren net van boord en op het vliegtuig gestapt", vertelt Kesteloo, terwijl hij op het schip de laatste zeemijlen langs de kust van Nederland aflegt. "De bemanning blijft altijd een paar dagen langer en toen die van boord wilden, mocht dat niet meer."
Een bemanningslid is er nog in geslaagd om het vliegtuig naar huis te pakken. "Maar die moest in Buenos Aires echt vechten om aan boord van het toestel te komen."
In een keer door
Toen was wel duidelijk dat er een andere oplossing moest worden gevonden, want het schip moest terug naar Europa voor een keuring. Ook waren er financiële redenen: de bemanning die niet weg kon moest worden doorbetaald. "Al snel kwam ik met het idee om aan een stuk door terug te varen en een week later vertrokken we."
We hebben nog steeds verse appels aan boord.
Er waren al voorraden ingeslagen voor de volgende reis. "Daarnaast hebben we gelukkig in Ushuaia nog wat dingen kunnen inslaan." Dat was wel een bijzondere actie, zegt Kesteloo. "We moesten gekleed in wegwerpoveralls, met duikbrillen op, mondkapjes voor en handschoenen aan de boodschappen doen en alles inladen."
Op het boodschappenlijstje van die dag stonden onder meer 650 rollen wc-papier, 300 kilo aardappels, 125 kilo wortels en 175 kilo uien. Ook werd 450 liter melk ingeslagen, 1200 eieren en zoveel mogelijk vers fruit. "We hebben nu nog steeds verse appels aan boord", zegt Kesteloo.
En zo vertrokken op 27 maart elf vrouwen en acht mannen van twaalf verschillende nationaliteiten vanuit Ushuaia om de Zuidelijke Oceaan over te steken, een reis van het koudste gedeelte van de wereld naar tropische temperaturen. Daarna zeilden ze via de Atlantische Oceaan naar Europa, met een gemiddelde snelheid van vijf knopen. "Het was een lange reis, maar we hebben lekker gezeild", aldus Kesteloo.
Het was dus onafgebroken doorvaren. De dekbemanning draaide diensten van zes uur op, zes uur af en de kok en de machinist draaiden twaalfuursdiensten. "En dat een kleine drie maanden lang."
Omdat er 12.000 liter drinkwater was meegenomen en er twee watermakers aan boord waren die zout water zoet maken, kon er gewoon worden gedoucht. "En we zijn niet van de dorst omgekomen." Op 12 juni, na 78 dagen op zee, zagen ze pas voor het eerst weer land: het eiland Ouessant voor de kust van Bretagne.
Dat wordt straks wel even wennen.
"Terwijl de rest van de wereld dus midden in de coronacrisis verkeerde, zaten wij gewoon tegen elkaar aan op een bankje koffie te drinken, dus dat wordt straks wel even wennen", zegt Kesteloo.
Via de e-mail kwam er wekelijks een nieuwsupdate binnen met een verzameling van allerlei internetnieuws. "Dus we bleven een beetje bij. Maar we hebben natuurlijk zelf nog bijna niks meegemaakt van de coronacrisis, alleen in Ushuaia toen we voorraden insloegen. Je maakt je er wel een voorstelling van, maar ik denk dat de praktijk heel anders is."
Zo kreeg hij te horen dat hij zijn vrouw na 81 dagen op zee alleen via 'een knuffelscherm' in de armen zou kunnen sluiten. "Geen idee wat ik me daarbij moet voorstellen."
'Beetje behelpen'
Verder heeft hij eigenlijk niet echt iets gemist. "Nee, op mijn vrouw na heb ik niks gemist, geen materiële zaken of etenswaren. Misschien dat ik wel een nieuwe haring neem."
Inmiddels is de Bark Europa in Scheveningen afgemeerd en valt de belangstelling hem "alleszins mee". "Na zo lang met een klein clubje op zee ben je daar toch een beetje beducht voor. Maar het is echt een gezellige boel."
Zijn vrouw heeft hij nog niet omhelsd. "Dat stellen we nog even uit tot ik echt helemaal van boord ga. We vinden dat met zo'n knuffelscherm toch een beetje behelpen."