Codewoord voor huiselijk geweld: 'Het zou mij hebben geholpen'

Masker 19: als iemand dat zegt in een apotheek, weet de apotheker dat er thuis iets mis is. In navolging van andere landen kunnen mensen die in deze tijd te maken hebben huiselijk geweld op die manier hulp krijgen.

Het is de bedoeling dat de apotheker na het horen van het codewoord hulpdiensten inschakelt. Een goed initiatief, vindt Marie-Louise, die zelf jarenlang te maken had met huiselijk geweld.

Het verhaal van Marie-Louise gaat onder de video verder; in de video vertelt Angela, die net als Marie-Louise ook te maken heeft gehad met huiselijk geweld, hoe het codewoord haar had kunnen helpen:

"Een apotheek heeft als voordeel dat er professionals werken", zegt Marie-Louise. "Ze waarborgen je privacy en kunnen vervolgstappen zetten richting politie of Veilig Thuis (een hulporganisatie, red.). Het is een veilige plek."

Huiselijk geweld kan normaal gesproken gemeld worden bij Veilig Thuis, of in levensbedreigende situaties bij de politie. Daar naartoe gaan is voor veel slachtoffers een te hoge drempel. Ook zijn ze bang dat hun reden om naar buiten te gaan niet wordt geloofd door de partner. "Dan klinkt 'even een pakje paracetamol kopen bij de apotheek' niet gek", zegt Marie-Louise. "Dus het is een heel toegankelijke plek."

Marie-Louise had twaalf jaar lang te maken met huiselijk geweld. Hulp inschakelen durfde ze niet. "Het was zo heftig dat ik een eigenwaarde had van min tien", zegt ze. "Het was een grijze wolk die altijd boven mij hing. Ik was van dag tot dag aan het leven en aan het proberen om de dag weer door te komen."

Ook was ze ervan overtuigd dat ze zelf schuldig was aan het geweld. "Ik dacht: als ik misschien iets beter had opgeruimd, of als ik beter had opgelet op wat ik zei, dan was het niet gebeurd. En wat als je het tegen iemand vertelt, wat dan?"

Door die gedachten werd haar wereld steeds kleiner. "Je bent niet meer bezig met de toekomst, alleen maar met: als ik maar niet weer iets verkeerd doe en wat als iemand het ziet? Je bent alleen maar aan het overleven."

Klein woord, actie

Het initiatief zoals die er nu ligt, het codewoord 'masker 19' zeggen, zou haar hebben geholpen om eerder aan de bel te trekken. "Stel je voor: je staat aan zo'n balie en er staat zo'n professional tegenover je en je moet zeggen: mijn man die slaat mij. Dat is best wel ingewikkeld. Hoe fijn is het dat er dan een woord is dat zij kennen en weten: er is iets aan de hand. Dat er geen verdere uitleg nodig is. Een klein woord en er is actie."

En dat zou er volgens haar altijd moeten zijn, niet alleen in coronatijd. "De drempel om hulp in te schakelen is altijd heel hoog. Je wereld is zo klein, je laat niet zo makkelijk iets toe. Dus een goede campagne daarvoor is zeer welkom."