Tafeltennisster Eerland gaat dansend het olympisch traject in
Geen NK tafeltennis dit weekeinde voor Britt Eerland, maar evengoed wel een bloemetje. De nationale titelstrijd in Zwolle achtte de Nederlandse tafeltennisbond (NTTB) een mooi moment om nog even stil te staan bij de topprestatie van de Schiedamse drie weken geleden in Montreux: een tweede plaats bij de prestigieuze Europese Top-16.
"Fijn om die waardering even te voelen", kijkt de 26-jarige Eerland, die in de Zwitserse stad onder meer twee voormalige Top-16-winnaressen versloeg, terug op die huldiging. "Natuurlijk ben ik zelf ook trots, maar het is fijn als die ook van buitenaf komt."
Met die plaats in de finale, waarin ze tegen titelhoudster Petrissa Solja brutaal een 2-0 voorsprong nam, maar uiteindelijk toch met 2-4 het onderspit delfde, was een oude droom uitgekomen. 'Als kind wilde ik naar de Olympische Spelen en een keer een medaille halen op de Top-16 of de EK. Voor mijn gevoel heb ik dat nu behaald. En dat is zo'n lekker gevoel."
Dansen
Het succes is natuurlijk niet uit de lucht komen vallen. Hard trainen en een kleine aanpassing in haar spel - ze is verder van tafel gaan staan om wat meer tijd voor haar slagen te creëren - liggen aan de basis. Maar ook een nieuwe hobby heeft een duit in het zakje gedaan: dansen.
"Ik heb altijd al naar een bepaalde ontspanning gezocht. En een manier om te herstellen en mezelf weer op te laden. Bovendien ben ik door mijn manier van spelen en trainen ook wel blessuregevoelig. Die ontspanning kon ik halen uit het dansen en het flexibel bewegen, merkte ik. Ik ben dat ook gaan toepassen op het tafeltennis. Mijn warming-up is ook een dansroutine geworden."
Dat zal niet te zien bij de NK waar ze graag - na 2016 - een tweede titel in het enkelspel had veroverd. Ze kampt met een lichte blessure die haar twee tot zes weken parten kan blijven spelen. Rust is dus even geboden. Vandaar ook dat ze niet afreist naar Qatar, waar komende week een groot toernooi is.
Eén uitschieter is voldoende
Het vizier staat nu op Moskou, waar in april haar olympische kwalificatietraject gaat beginnen. De Spelen maakte ze vier jaar geleden al eens mee, omdat de Nederlandse vrouwenploeg zich voor Rio had weten te plaatsen. Voor Tokio hadden de speelsters dezelfde route voor ogen, maar die liep onlangs dood. En dus moet Eerland zich nu individueel zien te kwalificeren.
Om naar Tokio te mogen, moet Eerland bij de zestien beste speelsters van de geschoonde wereldranglijst (twee speelsters per land) staan. Dat is een eis van sportkoepel NOC*NSF. Er liggen nog vijf internationale toernooien in het verschiet om nog wat hoger op die mondiale ladder te komen. "Ik moet op een van die toernooien een goede uitschieter hebben. Dan is het eigenlijk wel klaar."
De ambitieuze tafeltennisster zal hoe dan ook wel even bij NOC*NSF op de deur kloppen. "Ja, sowieso. Ik heb er zo veel voor gedaan. En op de olympische lijst kom ik ongeveer in de top-20 terecht nu. Dus ik kom al heel dicht in de buurt van de eis."
