Licht in donkere tijden: duizenden lampionnen ontstoken voor mensen met kanker

Het Olympisch Stadion in Amsterdam wordt vanavond verlicht door duizenden lampionnen, opgesteld in de vorm van een hart. Het gaat om een jaarlijkse actie van KWF Kankerbestrijding. Achter elke lampion schuilt een ander verhaal: voor een dierbare die kanker heeft of heeft gehad, of iemand die aan de ziekte is overleden.

Tientallen vrijwilligers van KWF Kankerbestrijding werkten sinds vrijdag aan de opbouw van het hart. Mensen konden een lampion doneren met daarop een handgeschreven naam, de donateurs mochten bij het verlichtingsmoment aanwezig zijn. Het geld dat met de actie is opgehaald, wordt gebruikt voor onderzoek naar kanker.

In het Olympisch Stadion in Amsterdam staan duizenden lampionnen:

Vorig jaar stonden de lampionnen bij Paleis Soestdijk, eerdere jaren waren er onder meer verlichtingsmomenten bij de Afsluitdijk en in een bos bij Lunteren. De lampionnen gaan niet de lucht in, maar worden in de grond geplant.

Gemis

Eén van de lampionnen brandt voor de 19-jarige Nienke, die drieënhalf jaar geleden overleed aan kanker. Haar ouders Ruud en Carla doen voor de derde keer mee met de actie, samen met Nienkes tweelingzus. "Onze dochter is in 2016 overleden. Ze had twee hersentumoren. Nienke is uitgebreid behandeld, bestraald, geopereerd, maar dat heeft allemaal niet mogen baten", vertelt vader Ruud.

De familie grijpt elke kans om hun dochter in het licht te zetten. "Dit initiatief van KWF is supermooi. Wij halen er heel veel uit en dat geldt voor meer mensen denk ik. Maar het allerbelangrijkste is dat er veel geld wordt opgehaald voor onderzoek naar kanker."

Valerie heeft een lampion gedoneerd voor haar moeder, die vorig jaar februari de diagnose borstkanker kreeg. Ze is voor de ziekte behandeld maar ervaart nog veel klachten. "Eigenlijk is ze heel snel weer doorgegaan met alles. Ze ging er als een gek tegenaan. Maar dat zijn valkuilen nadat je kanker hebt gehad. Nu heeft ze bijvoorbeeld concentratieproblemen en veel last van vermoeidheid", laat Valerie weten.

Volgens Valerie is er te weinig aandacht voor de 'strijd' die ex-kankerpatiënten na hun ziekte moeten voeren, waarbij bijvoorbeeld psychische problemen komen kijken. "Als ze klaar zijn met de behandeling, willen ze zo snel mogelijk verder en laten zien dat ze het kunnen. Vorig jaar december is ze heel erg moe geworden en minder gaan werken. Ze zegt nu dat ze zich veel meer patiënt voelt dan toen ze kanker had. Die woorden vergeet je niet. Spontaan iets leuks doen met haar kan niet meer, alles moet gedoseerd en gepland worden. Je krijgt die energie niet zomaar terug, dat duurt jaren."

Voor de problemen na de ziekte moet volgens Valerie meer aandacht komen. "Ik vind het belangrijk dat patiënten worden geattendeerd op het feit dat ze rustig aan moeten doen. Deze lampionnenactie kwam voorbij op Facebook en ik dacht: mijn moeder verdient dit. Mijn mama is een heldin en ik ben trots op hoe ze het, ondanks alle tegenslagen, doet. En ik ben zo blij dat ze nog bij ons is."

Revelina doneert dit jaar een lampion aan haar zwager Gilbert, die twee jaar geleden te horen kreeg dat hij prostaatkanker heeft. Inmiddels de ziekte uitgezaaid naar zijn ruggengraat. "Ik hoop dat hij 7 mei nog haalt, dan is zijn verjaardag. Hij wordt dan 62 jaar."

Ook Revelina kreeg in haar leven te maken met de ziekte. "Ik had baarmoederhalskanker en ben nu twee jaar schoon. Ik ben niet meer onder behandeling, maar sindsdien heb ik altijd wel de gedachte: zou het terugkomen? Die angst blijft en zit als een duiveltje op mijn schouder."

In het verleden heeft Revelina meer dierbaren verloren aan kanker, onder meer haar oma en stiefopa. "Dat is allemaal wel lang geleden. Nu zouden ze misschien meer overlevingskans hebben gehad omdat onderzoek naar kanker al veel verder is. Maar er is meer nodig. Als je ziet wat er allemaal moet gebeuren: het kost geld en daarom zijn dit soort acties heel belangrijk."