Zusters willen in klooster blijven wonen, dus delen ze de ruimte
Ooit woonden er meer dan honderd zusters in klooster Nazareth in Oirschot. Dat zijn er nu nog maar zo'n 30. De zusters Franciscanessen willen graag in het klooster blijven wonen, "maar leegstand is verlies", zegt de 84-jarige zuster Eugenie Elbers. Dus moet het klooster de ruimte delen met anderen om ervoor te zorgen dat het gebouw blijft bestaan en dat de zusters er kunnen blijven wonen.
In delen van het klooster zitten sociale huurwoningen en ateliers. Ook is er een instelling voor langdurige zorg gevestigd. De zusters Franciscanessen hebben lang een belangrijke rol gespeeld in de zorg en het onderwijs in de gemeente Oirschot. Maar die tijd is voorbij.
Ze zijn daarom blij dat er nu een zorginstelling in het klooster zit. "Op deze manier kunnen we onze gebouwen ten dienste stellen van mensen die zorg nodig hebben. Want zorgen zit in onze genen", zegt Elbers. Zo blijft de geest van de orde van zusters Franciscanessen voortleven, is de gedachte.
Dat er verandering nodig was, wisten de zusters al een tijdje. Kloosters hebben het steeds moeilijker en de leegloop is al een tijdje aan de gang. Alleen al in het klooster van Oirschot zijn het afgelopen jaar zes zusters overleden. "De overste destijds had al vooruitgekeken en zei: wij worden ook oud, wij hebben ook zorg nodig straks. En omdat wij toch de ruimte hadden, konden we een deel van het huis verhuren", vertelt zuster Marceline van der Ven. (83).
Het gaat er dus een stuk anders aan toen dan 62 jaar geleden, toen Van der Ven zich bij de congregatie aansloot. "Ik heb geen problemen met al die veranderingen. Het gaat geleidelijk. Ik ben heel gelukkig hier. Maar niet iedereen vindt het makkelijk hoor."
"Vroeger hadden we een overste en nu worden beslissingen genomen door mensen van buiten", vult Elbers aan. "De organisatie, onze directeur en de raad van toezicht nemen nu beslissingen. Goede beslissingen voor dit gebouw en voor ons. Er moet ook aan de toekomst worden gedacht, aan de voltooiing van onze congregatie."
Ouderen met dementie
In het klooster wonen nu dus ook mensen die zorg nodig hebben, bijvoorbeeld ouderen met dementie. Ook kunnen ouderen er iedere middag terecht voor een warme maaltijd.
Toch is een klooster, met lange gangen en dikke muren, niet ingericht voor efficiënte zorgverlening. "Het is een heel groot gebouw, daarom is het belangrijk om te kijken hoe je zo'n gebouw efficiënt kunt indelen", zegt Jack Thiadens van Amaliazorg. "Het is ook een hele opgave om het rendabel te houden. Wij hebben in totaal nu zo'n 200 bewoners dus door de manier waarop we nu werken is het rendabel."
De zusters die er wonen hoeven niet bang te zijn dat ze het klooster uiteindelijk moeten verlaten, zegt Thiadens. "Ze mogen hier blijven tot hun dood. Dat is zo afgesproken. De zusters noemen dat voltooiing: dan is hun levenswerk voltooid."