Russische oorlogsslachtoffers krijgen eindelijk de juiste grafsteen
Oumaima Abalhaj
redacteur Buitenland
Oumaima Abalhaj
redacteur Buitenland
Op de Russische erebegraafplaats in Leusden zijn vandaag 865 oorlogsslachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog herdacht. Ze werden gevangen genomen door de Duitsers en zijn hier gestorven en begraven. Op hun grafstenen stonden jarenlang verkeerde en onvolledige namen, dit jaar werd een deel in ere hersteld.
Onderzoeker Remco Reiding kwam twintig jaar geleden voor het eerst op het Russische ereveld. Een vergeten plek, waar 865 soldaten uit de voormalige Sovjet-Unie, hun rustplaats vonden. De oorlogsslachtoffers waren toen nog grotendeels anoniem. "Er stond geen data op de grafstenen, namen ontbraken of waren foutief gespeld en het was onbekend waar de soldaten waren geboren."
Reiding vond dat de gesneuvelde soldaten een grafsteen verdienen die klopt. "Het is een teken van respect dat we de juiste gegevens op de stenen zetten."
Dat werd het begin van een lange zoektocht. Reiding wilde weten hoe de jongens in Leusden terechtkwamen. "Dat werd langzaam duidelijk en met die extra gegevens ben ik familieleden gaan opzoeken."
De families van de oorlogsslachtoffers leefden jaren in onzekerheid over het lot van hun geliefden. "Vaders, ooms en broers vertrokken en kwamen nooit meer terug. Ineens staat er, na ruim 70 jaar, een Nederlander voor de deur om te vertellen dat hij ze heeft gevonden en ze in Nederland liggen begraven. Dat is erg emotioneel voor die mensen."
Stortvloed
Door jarenlang intensief onderzoek was er een stortvloed aan nieuwe gegevens. Dat leidde tot opsporing van de nabestaanden waarmee gesprekken zijn gevoerd. Alles bij elkaar zorgde ervoor dat veel soldaten weer een volledige naam met juiste spelling, geboorteplaats en geboortedatum.
Met financiële hulp van de de Russische ambassade en de Oorlogsgravenstichting. kon Reiding de grafstenen laten aanpassen. "De eerste drie rijen zijn al vervangen, de komende twee jaar wordt de rest ook aangepast."
Het Russische ereveld was lang een vergeten plek die weinig belangstelling kreeg, zegt Reiding. "Ik heb er veel energie in moeten stoppen om dit te bereiken. De 26 miljoen oorlogsdoden in de Sovjet-Unie maken amper deel uit van ons collectief geheugen van de Tweede Wereldoorlog. Het is een maatschappelijke verantwoordelijkheid om deze soldaten een juiste grafsteen te geven."