'Tijdelijk' in een ander Grieks vluchtelingenkamp: 'Welkom op mijn kamer'

• Conny Keessen

  Correspondent Griekenland

Mona is een lange sierlijke vrouw uit Somalië. Vijf maanden verbleef de 22-jarige in het overbevolkte kamp op het eiland Samos. Uiteindelijk werd ze met enkele andere alleenstaande Somalische vrouwen overgebracht naar een tentenkamp op het vasteland, bij Korinthe, zo'n 100 kilometer van Athene. "Een overgangsperiode", werd haar verteld, "jullie gaan naar een betere opvang". Maar nu, ruim twee maanden later, zit ze er nog.

"Welkom in mijn kamer", zegt ze als we een van de grote witte tenten binnengaan die zijn opgezet op het veld naast een voormalige kazerne buiten Korinthe. "Elke tent heeft veertien kamers. Wij slapen hier met vier vrouwen in een kamer."

De vier stapelbedden en een kast passen net in de ruimte, die met dunne wandjes is gescheiden van de naastgelegen kamers. Er is geen plafond, je kijkt tegen het dak van de tent aan. "Verwarming is er niet," vertelt Mona. "Het is vreselijk koud 's nachts, en we hadden niet genoeg dekens. Ik ben heel dankbaar dat die vandaag zijn gebracht."

Mona bedankt daarmee niet het management van het kamp, maar Justyna Idzik, een Poolse vrouw die vlak bij het kamp woont en er bijna elke dag is. Ook nu komt zij met haar auto volgeladen met hulpgoederen het terrein oprijden. "In september, toen het kamp openging, wilde ik kinderkleding brengen die mijn dochter niet meer past. Er werd gezegd dat het niet nodig was om kleding of andere spullen te brengen. De mensen hadden alles."

Maar toen ze met de vluchtelingen zelf sprak, kwam ze er al snel achter dat dat niet klopte: "De mensen hebben niet genoeg dekens, warme kleren, ondergoed, en melk voor kinderen is er niet." Ze begon lijsten te maken met de behoeften van de vluchtelingen en startte een inzamelingsactie. Al gauw stroomde haar huis vol. "Er zijn vooral veel kinderen hier. Van de ongeveer 700 mensen in de tenten zijn er zo'n 200 kinderen. En bijna de helft is onder de 6 jaar. Er zijn ook zwangere vrouwen."

Omstandigheden slecht

De omstandigheden in het kamp zijn sinds het werd geopend niet verbeterd. Er zijn douches en watertappunten, maar er is geen warm water. De elektriciteit valt vaak uit. De chemische toiletten worden als vies en onhygiënisch omschreven. En "ik ben bang als ik 's avonds of 's nachts naar het toilet moet," zegt Mona. "De toiletten zijn een eind lopen, en het is donker. En koud."

De Somalische vertelt dat ze haar stapelbed heeft verplaatst, tegen de buitenwand van de tent. Aan de andere kant van het flinterdunne wandje slapen mannen.

Geen informatie

Alle groepen die het kamp het kamp bevolken zijn aangemerkt als 'kwetsbaar'. Er zijn families uit Syrië, Afghanistan en Iran, maar ook alleen reizende vrouwen en mannen uit Afrika. Veel mensen weten niet waar ze aan toe zijn.

"Als ik vraag wanneer ik met mijn familie naar een betere opvangcentrum kan, krijg ik geen antwoord," zegt Mohammed Omid uit Afghanistan, die nu ook een paar maanden met zijn vrouw en drie kinderen in Korinthe zit. "Het management zegt dat het ministerie dat bepaalt. Ik weet het niet meer". De Afghaanse familie verbleef twee jaar in een kamp op Samos. "Mijn twee oudste kinderen kregen daar tenminste les, hoe slecht de leefomstandigheden er ook waren."

Kinderartsen vrijwilligers

Een groep vrijwilligers uit Athene komt met volgeladen auto's het kamp binnenrijden. Kleding, dekens en schoenen worden in een lege tent uitgestald om uitgedeeld te worden. "We komen nu voor de vierde keer," zegt Chrisa Douzeni. " Via Facebook krijgen we veel respons. Dit keer zijn ook weer twee kinderartsen vrijwillig meegekomen om kinderen te onderzoeken. Want het ontbreekt aan medische hulp."

Al snel staat er een lange rij vrouwen met baby's en kleine kinderen te wachten op behandeling. "Het enige wat de mensen hier krijgen zijn maaltijden, via een cateringbedrijf. Verder is er niets. En daarom besloten we te gaan helpen," aldus Chrisa.