The lost tapes: Engelse nummers Peter Koelewijn na 42 jaar te horen
De snelweg Utrecht-Amsterdam bij Vinkeveen is de snelweg M4 bij Londen geworden, Schiphol is Heathrow en het Nederlandse sigarettenmerk Caballero is nu het internationale Pall Mall. "If I could play God" past precies in de melodie van "Als ik God was" in het Nederlandstalige origineel, KL 204.
Nederland had Koelewijn allang veroverd met zijn muziek, de Engelstalige versie van zijn album Het beste van mij had in 1977 zijn internationale doorbraak moeten worden. In plaats daarvan lagen de opnames te verstoffen in Koelewijns archief. Morgen worden ze alsnog uitgebracht.
"De vertaling heeft David O'Ryan ongelofelijk goed gedaan", analyseert Peter Koelewijn. "De beschrijving van de weg naar Schiphol heeft hij de weg naar Heathrow gemaakt. Ik had het over Hilversum, daar heeft hij Petersham van gemaakt, ook zo'n klein dorpje bij een grote stad."
Hij zei dat dit het beste was wat er ooit in Nederland was gemaakt. Hij kon erg overdrijven, maar ik geloofde het meteen.
"Die lp deed het in Nederland heel goed: ik kreeg een gouden plaat, won een Edison. Producer Freddy Haayen, toen directeur van de Engelse platenmaatschappij Polydor, zei dat ik het in het Engels moest gaan doen. Hij zei dat dit het beste was wat er ooit in Nederland was gemaakt. Hij kon erg overdrijven, maar ik geloofde het meteen - je wilt het geloven."
Met dezelfde orkestband maar nieuwe stemopnames werd Je wordt ouder papa dus You're growing older daddy. En KL 204 werd Flight 204.
Beluister hier een deel van het origineel en hetzelfde stuk van de vertaling:
Vertaler O'Ryan was nog bij de opnames aanwezig om op de uitspraak te letten, al was Koelewijns vrouw niet overtuigd van zijn Engels. "Ze moest erom lachen", vertelt hij. "Ze zei: 'volgens mij is de uitspraak niet helemaal top'. Maar wat wil je: ik moest denken aan de uitspraak, de melodie, de sfeer - en het moest allemaal in heel korte tijd af."
Haayen beloofde zijn kantoor in Londen enthousiast te maken, maar Koelewijn hoorde er nooit meer iets van. Toen hij na lang wachten eens belde, was duidelijk dat men niet op hem zat te wachten.
"Je hoorde dat ze dachten: wat moeten we hiermee?! Een of andere zanger in Nederland die Freddy gouden bergen heeft beloofd en wij moeten het zien op te lossen. We hebben niks meer van hen gehoord."
Pas toen vorig jaar de biografie Peer over de zanger verscheen, kwamen de Engelse opnames ter sprake in een interview met Rob Stenders. Dat leidde tot een luxe dubbelalbum met de Nederlandse en Engelse versie. "Het kan raar gaan, maar het is een leuk verhaal. The lost tapes."
Hoewel er in de jaren 70 ook nog sprake van was een Duitse versie op te nemen, bezweert Koelewijn dat er niet meer internationale versies van zijn werk zijn. "Of ik moet nog ergens een Russische tape kunnen vinden."