Groenewegen wil in 2020 weer naar Tour: 'Laten zien dat ik beste sprinter ben'
Geen enkele wegwielrenner sluit 2019 af met meer overwinningen dan Dylan Groenewegen. Hij won van de eerste tot de laatste wedstrijd die hij reed, van de Ronde van Valencia begin februari tot de Tacx Pro Classic half oktober in Zeeland.
Vijftien keer kwam de sprinter van Jumbo-Visma als eerste over de streep. "Zegekoning noemen ze dat, hè? Het is een beetje een prestigestrijd, maar het is altijd leuk om het meeste te winnen van iedereen."
Groenewegen vond dat hij zichzelf bij 'een succesvol seizoen' een cadeau mocht geven. De hagelwitte sportauto verraadt hoe de sprinter terugkijkt op zijn jaar. "Je mag jezelf af en toe wel belonen en een beetje kietelen. Het geeft ook wel moraal om weer hard te trainen."
De vraag is welke grote ronde Groenewegen volgend jaar aanstipt. De Tour de France biedt, zoals het ernaar uitziet, relatief weinig echte kansen voor de topsprinters. Toch rijdt Groenewegen het liefst de ronde die hij de laatste vier jaar reed, en waarin hij vier ritzeges behaalde.
"Mijn voorkeur gaat nu echt nog uit naar de Tour, daar wil ik rijden om te laten zien dat ik de beste sprinter ben. Naar mijn idee zijn er altijd nog zes of zeven echte kansen."
Niet alleen het minder geschikte parcours, ook de concurrentie binnen de eigen ploeg kan van invloed zijn op het programma van Groenewegen. Jumbo-Visma heeft in Tom Dumoulin, Primoz Roglic en Steven Kruijswijk drie kopmannen voor de grote rondes.
Maar, countert Groenewegen: "Als het aan mij ligt, ga ik naar de Tour. En daar heb ik dan wel mijn mensen voor nodig, dus dat wordt nog even puzzelen."
Groenewegen omschrijft zijn seizoen verder als "heel goed en heel constant. Alleen die valpartij in de Tour heeft me een mindere periode bezorgd, maar ook daar won ik een rit."
'Uit het puntje van mijn tenen'
Als grote favoriet voor de ritzege begon Groenewegen aan de openingsrit van de Tour, maar een val in de slotkilometer zette een streep door zijn ambities. De gevolgen van die valpartij bleven hem bovendien lang achtervolgen in de Ronde van Frankrijk. "Ik had er veel meer last van dan ik daar heb aangegeven, ik kon mijn schouder nauwelijks bewegen."
Toch pakte Groenewegen een kleine week later een ritzege. "Ik voelde me een slappe krant, maar desondanks hebben we een rit gewonnen. Die overwinning moest uit het puntje van mijn tenen komen, maar daardoor is het wel de mooiste uit mijn profcarrière. En misschien wel de mooiste die ik ooit ga halen."
Bekijk hier de overwinning van Groenewegen in de Tour:
