Dé nachtmerrie voor ouders en leraren

Door verslaggever Pauline Broekema

Voor leraren en ouders is het dé nachtmerrie: een kind dat niet terugkeert van een uitje met school. De bus van het Sint Maartenscollege in Maastricht kwam vrijdag met twee leerlingen minder terug uit Parijs.

Directeur Johan Moes loopt met ons de school in. Een leerling die de camera ziet roept: "Oh die komen voor de twee meisjes die weg zijn." Moes spreekt de jongen aan: de omstandigheden zijn er totaal niet naar om die toon aan te slaan. De jongen houdt zich onmiddellijk in.

Bij de kluisjes staan leeftijdsgenoten van de vermiste Halima en Anoesha. De stemming is bedrukt. Ze praten wat, met een drinkflesje en een mobieltje in de hand. Eén draagt een splinternieuw T-shirt van een Frans modemerk. Zoals je dat meeneemt van een schoolreisje naar Parijs. Aan de muur hangt een mededeling die herinnert aan de trip. "Bussen Parijs verzamelen 5.45. Denk aan ID bewijs".

Twee meisjes spreken de directeur aan. "Meneer, buiten staat een man met een camera die van alles aan ons vroeg. Maar we hebben niets gezegd." Moes complimenteert de twee: ze hebben gehandeld volgens de afspraken.

Geruchten

Er wordt zo veel gespeculeerd, zegt hij. Op Twitter en MSN gaan allerlei geruchten. Hijzelf wil niet gissen, alleen constateren. En hij constateert dat hij twee leerlingen mist. Het zijn twee leuke meiden, dikke vriendinnen bovendien. De Marokkaans-Nederlandse Halima (16 jaar) en de Afghaans-Nederlandse Anoesha (17). Met twee andere meisjes sliepen ze op hun tweedaagse trip samen op een hotelkamer.

Voor zo'n reis vallen soms leerlingen af. Lastposten die in de klas onrust veroorzaken, mogen van de schoolleiding niet mee op reis. Voor Halima en Anoesha gold dit allerminst. Beide meisjes waren gewone, leuke leerlingen.

Alarm

De twee meisjes hebben hun paspoort bij zich. En hun mobieltje ook. Maar dat staat uit.

Toen ze van het winkelen niet terugkeerden en zich niet meldden op de afgesproken plek sloeg de school alarm. De rest van het gezelschap ging naar huis, maar twee coördinatoren bleven achter voor het contact met de Parijse politie. Zij zijn inmiddels ook weer in Maastricht. De politie had hun verteld dat ze verder weinig konden uitrichten.

Verlossende telefoontje

De school houdt nauw contact met de familie van de meisjes. Directeur Moes heeft de medeleerlingen van Anoesha en Halima gevraagd om iedere bijzonderheid over de twee bij hem te melden.

Er komen drie meisjes aan. Ze kijken bedrukt. "We willen u nog iets zeggen." De directeur gaat hun voor. Het zoveelste gesprek vandaag. Maar het langverwachte, verlossende telefoontje zit er nog steeds niet tussen.