André Hazes is 15 jaar dood, maar populairder dan ooit
Snikken bij Kleine Jongen, meeblèren op Zij Gelooft in Mij en vlak voor sluitingstijd in polonaise Het Laatste Rondje: André Hazes is in menig kroeg nog altijd de baas. De volkszanger overleed vandaag precies 15 jaar geleden, maar zijn muziek blijkt onsterfelijk: Hazes is populairder dan ooit.
Zo heeft Hazes ruim 900.000 luisteraars per maand op Spotify (meer dan bijvoorbeeld Ilse DeLange en Nick & Simon), de concertreeks Heel Holland Zingt Hazes trok al bijna een half miljoen mensen en verzamelalbum De Hazes 100 staat al 341 weken in de Album Top 100. Het is daarmee het langst genoteerde album in de hitlijst, ruim voor 21 van Adele en Buena Vista Social Club van Ry Cooder en het gelijknamige Cubaanse muziekgezelschap.
De zanger uit De Pijp verkocht zelfs meer platen na zijn dood dan tijdens zijn leven, vertelde muziekjournalist Johan van Slooten in het NOS-programma Met het Oog op Morgen. "Dat is opvallend, omdat de meeste artiesten in Nederland na hun overlijden vrij snel in de vergetelheid raken. Neem Johnny Jordaan of Willy Alberti, dat wordt buiten Amsterdamse cafés nauwelijks nog gedraaid." Hazes' muziek veroudert niet.
De adoratie van Hazes gaat door alle lagen van de bevolking heen. De massale bewondering werd goed zichtbaar bij zijn uitvaart, die live op Nederlandse en Vlaamse tv werd uitgezonden. Zo'n 6 miljoen mensen in Nederland en Vlaanderen zagen op 27 september 2004 hoe Hazes in zijn kist op de middenstip van een volle Arena werd toegezongen.
Het massale eerbetoon paste bij de tijdsgeest, volgens Van Slooten. "In de jaren ervoor zagen we dat al bij het overlijden van prinses Diana en de moord op Pim Fortuyn." De dood van Hazes is daarmee te vergelijken: "een stortvloed van verdriet en emotie", aldus de journalist.
De muziek van Hazes blijkt nauwelijks in een genre te vatten. Hij werd ontdekt door Willy Alberti, dé vertolker van het levenslied, maar volgens Van Slooten ontwikkelde Hazes een eigen stijl die niet als levenslied te beschouwen valt. De zanger beschouwde het zelf als een vorm van blues. NRC noemde hem in een necrologie 'een rock-'n-'roller': "Hij had meer gemeen met Herman Brood dan met Frans Bauer."
Het is een genre dat door niemand is gekopieerd, volgens Van Slooten. "Er zijn eigenlijk geen opvolgers van Hazes." Alleen zijn kinderen komen in de buurt. "Vooral Roxeanne. Zij is meer dan haar broertje schatplichtig aan de muziek van haar vader."
Eerlijk, oprecht en eenvoudig
Daarnaast zijn er de 'ingenieuze teksten' die Hazes uniek maken. Critici noemen het rijmelarij uit een rijmwoordenboek, maar de muziekjournalist roemt het om de eenvoud, eerlijkheid en oprechtheid. "Ik zeg ook altijd maar: je moet ook niet al te goed luisteren naar Engelstalige teksten van Nederlandse schrijvers."
Een Beetje Verliefd, De Vlieger en Waarom: Hazes bezong thema's waarin mensen zichzelf konden herkennen, van gebroken harten tot verloren liefdes. "Al had hij ook wel nietszeggende teksten als 'Ik heb de zomer in mijn bol, alle terrassen zijn weer vol'. Maar hij was juist het beste in de gevoelige liederen."
15 jaar na zijn dood wordt er nauwelijks nog meewarig over Hazes' nalatenschap gedaan. "Dat zie je ook aan de artiesten die bij Heel Holland Zingt Hazes optreden: iemand als Anouk durft er ook voor uit te komen", aldus Van Slooten. Waar het publiek bij de eerste editie vooral uit het 'typische' Hazes-publiek bestond, is het tegenwoordig een dwarsdoorsnede van de samenleving, volgens de journalist.
Die fans zijn bereid flink te betalen voor de Hazes-tributes. Veldtickets zijn duurder dan sommige opera's, "maar je kan je afvragen waar meer emotie in zit", grapt Van Slooten.
