OM spreekt van moord in euthanasie-zaak, maar wil geen straf voor arts
Het Openbaar Ministerie meent dat een arts zich schuldig heeft gemaakt aan moord door een omstreden euthanasie, maar wil geen straf voor de vrouw. Het Openbaar Ministerie twijfelt niet aan haar goede bedoelingen, maar vindt wel dat de arts "nadrukkelijker in gesprek had moeten gaan met de dementerende patiënt".
Het proces draait om de levensbeëindiging van een 74-jarige vrouw die vergevorderd dement was. Er was een euthanasieverklaring, maar ze gaf later wisselende verklaringen over haar doodswens.
Volgens de officier van justitie heeft de arts een fundamentele zorgvuldigheidseis voor euthanasie geschonden:
De rechtszaak die vandaag in Den Haag diende is een uniek dossier, want nooit eerder stond een arts om deze reden terecht. "Deze zaak raakt de hele Nederlandse samenleving en die samenleving spreekt niet met één stem", zei de officier van justitie in de rechtszaal.
Een arts had de euthanasie uiteindelijk uitgevoerd zonder de vrouw daarover in te lichten. Ze deed dat nadat ook twee onafhankelijke artsen hadden geoordeeld dat de vrouw ondraaglijk leed.
Onduidelijke norm
De officier legde de zaak voor aan de rechter om duidelijkheid te krijgen over hoe artsen met dementerende patiënten moeten communiceren. Daar biedt de wet biedt nu geen duidelijkheid over. "De norm die ze geschonden heeft was onduidelijk en de arts kan maar een beperkt verwijt worden gemaakt", redeneert het OM het besluit om geen straf te eisen.
Vanwege de wisselende verklaringen van de vrouw zei de officier van justitie in de rechtszaal dat de arts onzorgvuldig is geweest in het onderzoek dat ze heeft gedaan naar de doodswens van de vrouw. Om die reden is er onvoldoende sprake van "levensbeëindiging op verzoek" en spreekt de wet van "moord of doodslag".
De arts zei vandaag drie keer met de dementerende vrouw te hebben gesproken over haar doodswens. Het ging daarbij alleen niet over de wilsverklaring. "Daar wist ze niets meer van af", aldus de arts. De vrouw was diep dement volgens de arts. Zowel haar korte- als langetermijngeheugen was weg. Ze herkende haar man niet meer en was zeker de laatste 60 jaar van haar leven kwijt.
De vrouw zei volgens de arts geregeld "was ik maar dood". Soms zei ze wel twintig keer per dag dat ze dood wilde, aldus de arts. Maar ze lachte het ook een keer weg, toen haar de vraag werd gesteld. Ook kon ze niet meer coherent denken. "Wij wisten dat ze wel dood wilde." De essentie van haar wilsverklaring was dat ze niet in een verpleeghuis terecht wilde komen, zei de arts.
'Arts redde mijn moeder'
Ook een dochter van de 74-jarige vrouw kwam aan het woord middels een voorgelezen verklaring. Zij noemt de strafzaak tegen de arts ongepast. "De arts heeft mijn moeder gered uit de geestelijke gevangenis waarin ze verkeerde", aldus de dochter.
De dochter was er 100 procent zeker van dat er geen enkele twijfel bij haar moeder bestond over haar doodswens. Volgens de dochter zou de vrouw de avond voor haar dood hebben gezegd dat ze wist dat ze ziek was en niet meer beter zou worden en "het is goed zo" hebben gezegd.
Tijdens de rechtszaak bleek dat het leven van de arts die terechtstaat, die inmiddels met pensioen is, volledig in het teken staat van de zaak.
Nieuwsuur vatte de hele zaak vorig jaar samen in deze video:
