Timisela: 'Het vrouwenvoetbal werd in Zweden meer gewaardeerd'

• Gijs Uilenbroek

Op de tribune in Lyon zit vanavond een bijzondere oud-international. Het Nederlands elftal wordt in de jacht op een plaats in de WK-finale aangemoedigd door Janny Timisela. Zij was dertig jaar geleden een van de eerste Nederlandse vrouwen die gingen spelen voor een club in het buitenland. Om precies te zijn in Zweden, de tegenstander van de Oranjevrouwen.

Als generatiegenoot van onder anderen Vera Pauw maakt Timisela deel uit van de lichting die aan de basis stond van de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal in Nederland. In de jaren tachtig en negentig kwam ze tot 63 wedstrijden voor Oranje.

Haar periode in Zweden begon in 1987. Als speelster van RKTVC uit Tiel vertrok Timisela naar Hammarby IF in Stockholm. Een unieke stap.

Tegenwoordig speelt het overgrote deel van de Oranje-selectie in het buitenland. Slechts zes speelsters in de 23-koppige selectie van bondscoach Sarina Wiegman waren afgelopen seizoen actief in de Nederlandse competitie. In de tijd van Timisela was die situatie anders.

De keuze voor het Scandinavische land was bewust. Timisela kon ook naar clubs in Italië en Japan, maar Zweden was een van de toplanden in het vrouwenvoetbal. In 1984 was de Zweedse nationale ploeg Europees kampioen geworden.

"In Nederland kreeg ik de prikkel van topwedstrijden alleen bij Oranje. Dat wilde ik wekelijks", zegt Timisela. "Het vrouwenvoetbal was in Zweden professioneler en werd veel meer gewaardeerd dan in Nederland."

Rond de kerstdagen van 1986 was Timisela een van de deelneemsters aan een zaalvoetbaltoernooi nabij het Zweedse Göteborg. Daar liet ze blijken dat het haar leuk leek om in Zweden te voetballen. De contacten werden gelegd, waarna het snel tot een overstap kwam.

"Ik heb daar een hele leuke tijd gehad en me ook als mens ontwikkeld. Met de overstap naar Zweden heb ik het maximale eruit gehaald", aldus Timisela. "We trainden vier of vijf keer in de week. Onze wedstrijden speelden we door het hele land, waarbij we soms met het vliegtuig naar een uitwedstrijd gingen."

Na twee jaar bij Hammarby kwam Timisela nog twee seizoenen uit voor Djurgardens IF. De transfer naar Zweden leverde haar op financieel gebied niet zoveel op als wat de Oranjevrouwen tegenwoordig in het buitenland verdienen. "Ik kon rondkomen, maar het is niet te vergelijken met wat sommige speelsters nu kunnen verdienen. Wel mocht ik twee keer per jaar even naar huis."

Timisela komt uit een echte sportfamilie. Simon Tahamata, oud-international en voormalig speler van onder meer Ajax en Feyenoord, is een volle neef. Broer Henny en achterneef Hanky Leatemia kwamen in het zaalvoetbal uit voor Oranje. Leatemia was met ruim honderd wedstrijden zelfs lange tijd recordinternational.

Met zus Fien maakte Janny in 1988 deel uit van de Nederlandse selectie op het officieuze wereldkampioenschap in China. Wereldvoetbalbond FIFA wilde testen of een 'echt' WK voor vrouwen een succes zou kunnen worden. Dat bleek het geval, want drie jaar later werd het eerste officiële WK georganiseerd.

Na haar carrière als speelster ging Timisela aan de slag als coach. Ze haalde haar trainersdiploma en had bij amateurclubs als Buitenveldert, FC Rijnvogels en SteDoCo de leiding over de hoogste vrouwenteams.

Maandag vertrok Timisela naar Lyon om de finaleweek van het WK bij te wonen. Als supporter in het stadion. Gehuld in een oranje shirt hoopt ze dat Nederland vanavond wint van Zweden. "Ik kijk er enorm naar uit. Het kan een historische week worden voor het vrouwenvoetbal in Nederland."

Timisela is één van de Nederlandse supporters die de halve finale bijwonen. Nilla Fischer, speelster van het Zweedse elftal, verwacht een gezellige sfeer in het stadion: