Maarten van der Weijden voelt zich goed; donaties blijven toestromen

Hij ziet er moe uit en heeft op zijn lichaam allerlei plekken en verwondingen. Maar Maarten van der Weijden kijkt tevreden terug op zijn Elfstedenzwemtocht. "Het was fantastisch", zegt hij in gesprek met Omrop Fryslân.

Vrijdag begon hij aan zijn tocht van 195 kilometer om geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker. Gisteravond kwam hij in Leeuwarden over de finish. "Ik voel me eigenlijk wel goed", vertelt Van der Weijden na een nachtje goed slapen.

Vandaag werd ook bekend dat de donaties nog altijd binnen blijven komen. De teller staat inmiddels op 5,1 miljoen euro. Vorig jaar werd 5 miljoen ingezameld.

Naast wat schuurplekken hier en daar, voelt Van der Weijden zich goed:

Vorig jaar moest de zwemmer zijn poging om langs de elf Friese steden te zwemmen vroegtijdig staken. "Vorig jaar was een lijdensweg. Toen moest mijn vrouw Daisy me na 22 uur weer het water in praten. Nu heb ik echt genoten. Het water werd mijn thuis. En de tocht was daardoor plezieriger dan vorig jaar."

Groot feest op de kant

Van der Weijden genoot ook van alle mensen op de kant. "De doorkomsten waren massaal en heel bijzonder. Hoe verder ik kwam, hoe massaler ze werden. Fantastisch!"

"Stavoren was waanzinnig, Workum was een groot feest, Bolsward was laat, maar ook een groot feest, Harlingen erg vroeg, maar ook al vol. In Franeker was het massaal. Daarna werd het maandag en dacht ik dat iedereen aan het werk was. Dus dat Dokkum zo vol stond, was bizar. Dit kan alleen maar in Friesland. De Friezen zijn zo bijzonder. Ik voel me enorm gedragen en gesteund."

Stug doorgaan

Toch was het geen makkelijke opgave. "Ik heb het zaterdagnacht en maandagochtend wel zwaar gehad. Toen we vlak voor Bartlehiem lagen en iedereen er zomaar van uitging dat ik het wel ging halen. Maar ik had het wel zwaar en ik ging langzamer zwemmen. Maar heb het toch gered!"

Ook moest hij hele stukken zwemmen zónder de massale aanmoediging van het publiek. Soms in het donker. "Het is dan stug door naar het volgende punt. Het volgende aangeefpunt voor drinken, het volgende punt dat ik een tijd doorkrijg. Ik kijk naar mensen op de kant. Welke kleren ze aanhebben, welke spandoeken ze hebben. Zulke dingen."

Hoe mooi het ook was, Van der Weijden verwacht niet dat hij volgend jaar de tocht nog een keer gaat maken. "Ik denk dat dit het wel was. Maar het is echt nog te vroeg om daar iets over te zeggen."