Teamgenoten uit jeugd De Jong: 'Frenkie en ik speelden iedereen kapot'
Een donderdagmiddag op Sportpark Jan Truijenlaan in Tilburg, het tijdelijke onderkomen van de voetbalacademie van Willem II. Ver weg van de drukte bij het stadion in de aanloop naar de bekerfinale tussen Willem II en Ajax. Serene rust onder een grijze hemel. Het miezert.
Vanaf een uurtje of twee druppelen jeugdspelers en trainers binnen voor de middagtraining. De trainers wisselen regelmatig van team, maar vandaag is het coach Jos Bogers die op de hoek van het grasveld een tiental spelers van Willem II Onder-15 onder zijn hoede heeft. Vier tegen vier met twee spelers aan de zijkanten.
Van Bart tot Frenkie
Namen als Bart, Noéh, Emre, Mees, Lloyd en Bas klinken. De toekomst van Willem II. Bas heeft tot opwinding van de anderen een lepe panna in huis, bij een slachtoffer dat graag anoniem wil blijven. Bogers stimuleert Lloyd, een van de jongens aan de zijkant, om in zijn passing een linie over te slaan. "Overslaan!", roept de trainer met Brabants accent. En als dat lukt: "Yes! Schitterend!".
Mooi om te zien, zo'n enthousiasmerende jeugdtrainer. Zo ging het zeven jaar terug ook, op een andere locatie in Tilburg weliswaar. Toen trainde Bogers ook de Onder-15 van Willem II, destijds samen met RKC en nog C1 geheten.
's Avonds gingen we patat eten. Maar Frenkie hoefde niet. Hij at liever een gezonde hap.
Namen die toen klonken? Onder anderen Alejandro, Louisben, Mats, Bilal en Frenkie. Ja, die Frenkie. Frenkie de Jong. En Alejandro Navarro Keeris, Louisben Jagt, Mats Deijl en Bilal Ould-Chikh.
Het team van Bogers gooide in het seizoen 2011/2012 hoge ogen in de Eerste Divisie B, een van de twee hoogste divisies, en werd achter het PSV van Steven Bergwijn en Sam Lammers (ex-Willem II) tweede. Scouts en zaakwaarnemers verdrongen zich destijds langs de lijn bij die C1 van Willem II.
Van Ajax, PSV, Feyenoord, Vitesse en buitenlandse clubs. Niet alleen voor Frenkie de Jong, de begenadigde nummer tien, maar ook voor Bilal Ould-Chikh, de ongrijpbare linksbenige rechtsbuiten.
"Frenkie en ik, we speelden alle andere clubs kapot", zegt Ould-Chikh telefonisch vanuit Turkije.
Waar De Jong er voor koos bij Willem II te blijven, verhuisde Ould-Chikh na dat jaar bij Willem II naar FC Twente en pakten keuzes voor Benfica en FC Utrecht daarna niet goed uit.
Voor De Jong wachten de finale van de KNVB-beker, de halve finale in de Champions League, de ontknoping in de titelrace en een transfer naar FC Barcelona. Ould-Chikh probeert zijn loopbaan nieuw leven in te blazen bij Denizlispor, hoogvlieger in de Turkse tweede divisie. Het is een wereld van verschil en dat weet Ould-Chikh. "Maar ik ben nog jong", zegt hij.
En ondertussen geniet Ould-Chikh van de ontwikkeling van zijn oud-teamgenoot. "Geweldig", zegt de buitenspeler. "Het maakt me trots dat ik met zo'n speler heb gespeeld. Ik gun het hem van harte. Frenkie is een natuurtalent. Als hij de bal in de rug kreeg aangespeeld, voelde hij al welke kant hij moest opdraaien. Op die leeftijd had hij al een heel hoog niveau. Hij zag alles en gaf me heel veel assists."
Andere oud-teamgenoten praten ook graag en vol liefde over De Jong. Zoals Mats Deijl, de centrale verdediger in het team van toen. "Frenkie had overzicht, gaf passjes, stiftjes", herinnert Deijl zich. "Verdedigen en tackelen zoals hij nu doet, deed hij toen niet. Niet dat hij lui was, maar hij was onze aanvallende middenvelder. Hij speelde meer naar voren dan nu."
"We hadden een goede lichting, maar Frenkie stak er bovenuit", gaat Deijl verder. "Op de training wilde iedereen in de partijtjes bij Frenkie horen."
'Die moeten we hebben', zei de technisch directeur van Vitesse
Louisben Jagt was de linkshalf van toen, een adjudant van De Jong. "Op de belangrijke momenten was Frenkie beslissend", zegt Jagt. "Hij kon met zijn kwaliteiten wedstrijden openbreken. Ik weet nog dat hij, als ik me goed herinner tegen PSV, met een prachtige stift, de doelman verraste. Dat deed hij vaker, stiften. Hij was ook altijd onze aanvoerder. Omdat hij de beste was."
"Later ging ik naar Vitesse en toen speelde ik een keer tegen Frenkie", gaat Jagt verder. "Frenkie haalde de bal op bij de eigen zestien en liep er zo bij ons doorheen naar het andere doel. Niemand kon hem stoppen. 'Die moeten we hebben', hoorde ik de technisch directeur van Vitesse (Ted van Leeuwen, red.) toen zeggen."
Alejandro Navarro Keeris was de linksback in de C1. Hem staan vooral de trainingen met De Jong bij. "Ik vergeet die positiespelletjes op de training nooit meer", zegt hij. "Twee keer raken. Dat ging vaak fout. Behalve bij Frenkie. Die wist van tevoren al waar de bal naartoe moest. Het inzicht en het doorbewegen zat er toen al in. En het plezier straalde er vanaf. Plezier in het spelletje. Dat is ook zijn grote kracht. Serieus als het moet, maar altijd met plezier."
'Geen patat, maar een gezonde hap'
"We hadden een keer een meerdaags toernooi bij mij in de buurt", vervolgt Navarro Keeris. "Frenkie en zijn moeder bleven toen bij ons slapen. Dat hadden onze moeders zo afgesproken. Zijn moeder en mijn moeder konden het goed met elkaar vinden. Anders moesten ze zo vroeg weg uit Arkel, waar Frenkie woonde. Was heel gezellig. 's Avonds gingen we patat eten. Maar Frenkie hoefde niet. Hij at liever een gezonde hap. Ja, ik nam wel patat. Misschien is dat wel het verschil, haha. Hij wilde ook op tijd naar bed."
Voor Navarro Keeris is niet alleen het voetballen met De Jong blijven hangen. "Wat hem tekende was zijn vrolijkheid en spontaniteit", zegt hij. "Hij was heel normaal en vriendelijk. Dat zie je nu ook nog op tv." Ould-Chikh: "Dat maakt hem zo mooi als persoon. Hij is altijd zichzelf."
Ik zie hem nog gewoon als Frenkie, maar straks gaat hij naar de grootste club van de wereld.
"Maar hij kon ook wel een teringlijer zijn hoor", zegt Deijl. "Ik bedoel dat hij wel een streek kon uithalen. Voetbalhumor zeg maar. En dan speelde hij de vermoorde onschuld. En niemand die hem dan verdacht. Veel gelachen."
Frenkie's voetbal is een les
Terwijl De Jong zondag de bekerfinale speelt, revalideert Deijl bij FC Den Bosch van een blessure, neemt Navarro Keeris het met derdeklasser Avanti'31 uit Schijndel op tegen Olympia'18, speelt Jagt met derdedivisionist UNA uit Veldhoven tegen Quick en hoopt Ould-Chikh op speeltijd tegen Gençlerbirligi. De jongens van het C1-team van toen bewandelden uiteenlopende wegen.
"Toch een beetje raar", zegt Deijl. "Ik zie hem nog gewoon als Frenkie, maar straks gaat hij naar de grootste club van de wereld. Ik weet zeker dat hij ondanks dat niet verandert en gewoon dezelfde Frenkie blijft."
"Dat Frenkie uiteindelijk zo'n grote voetballer is geworden, had geen van ons toen kunnen denken", zegt Navarro Keeris. "Je zag wel het talent en wist dat alle clubs achter hem aanzaten, maar ik had toen niet met honderd procent zekerheid op een briefje geschreven dat hij een wereldvoetballer zou worden. Het talent had hij, maar hij heeft ook de juiste stappen gemaakt en de juiste mensen om hem heen."
Vanuit Turkije geniet Ould-Chikh van het spel van De Jong. En hij is daar niet de enige. Met ploeggenoot en oud-Ajacied Ismail Aissati heeft hij het regelmatig over zijn vroegere ploeggenoot.
"We houden van zijn spel. Genieten ervan. Frenkie wil altijd voetballen. Zijn voetbal is als een les. Waar hij ook staat, hij probeert altijd te voetballen. Al is er risico op balverlies. Hij durft, heeft lef. Nooit peert hij de bal zomaar naar voren. Ook bij Oranje en Ajax laat hij het team beter voetballen. Soms zelfs zonder dat je het doorhebt."
Jagt gaat nog even terug naar de tijd van het C1-team met trainer Bogers. "De trainer had het toen altijd over het spel van FC Barcelona. Als voorbeeld. Dat Frenkie nu voor die club gaat spelen, is heel speciaal."
