NOS Wielrennen•zondag 21 april 2019, 18:15

Ongeloof overheerst bij Van der Poel: 'Dacht dat ik niet meer kon winnen'

5:30

Van der Poel reed finale zonder spanning: 'Je zit in een tunnel'

Mooier kan een wielerkoers nauwelijks eindigen. Uit ogenschijnlijk kansloze positie vocht Mathieu van der Poel zich terug in de laatste halve kilometer van de Amstel Gold Race. Hij sprintte alles en iedereen voorbij en kwam hoofdschuddend als winnaar over de finish.

Want ook de revelatie van het wielervoorjaar zelf, die de volgers en zijn collega-renners de afgelopen weken al keer op keer versteld had doen staan, kon het niet bevatten.

"Ongelofelijk", stamelde Van der Poel, liggend op de grond en met de tranen in zijn ogen.

Een paar minuten later vond Van der Poel meer woorden. "Ik dacht dat ik niet meer kon winnen. In de laatste rechte lijn zie ik ze opeens voor me rijden en dacht ik: ik heb nog een kans. Op 400 meter ben ik gewoon begonnen te sprinten. Het is ongelofelijk."

Bekijk hieronder de ontknoping van de Gold Race:

1:48

Van der Poel grijpt op sensationele wijze de zege in Amstel Gold Race

Twee mannen leken te gaan sprinten om de winst in de Gold Race, Julian Alaphilippe en Jakob Fuglsang. Maar de achtervolgers, met onder anderen ook oud-winnaar Michal Kwiatkowski, kwamen in de slotkilometer dichter en dichter bij waarna Van der Poel iedereen voorbijsnelde.

En dat terwijl hij een verloren koers leek te rijden na een heel vroege aanval. Want op meer dan veertig kilometer van de meet demarreerde Van der Poel ineens op de Gulperberg. "Ik had gehoopt met een paar man weg te rijden om de klimmetjes iets makkelijker te overleven."

1:30

Ongeloof overheerst bij Van der Poel: 'Dacht dat ik niet meer kon winnen'

Het plan mislukte, want Van der Poel kreeg alleen Gorka Izagirre met zich mee. "Daarna werd ik op het slechtst mogelijke moment teruggepakt, vlak voor de Kruisberg."

Op dat moment demarreerden onder anderen Alaphilippe en Fuglsang. "Ik had toen gewoon geen antwoord, ik ben in de groep gaan zitten en probeerde te herstellen voor de finale", aldus Van der Poel.

Dat lukte wonderwel. "We raapten ze een voor een op aan het einde, bij mij zat er best nog wat in de tank. Het is ongelofelijk."

'Wat een mafkees'

Vader Adrie van der Poel vat zijn analyse in één woord samen: fantastisch. "Wat een mafkees", voegt hij eraan toe. "Als hij de finish ziet, groeit hij boven zichzelf uit. Ik besef dat dit iets unieks is", zegt de winnaar van de Gold Race in 1990.