Nieuw pleidooi voor landelijke voetbalcompetitie voor blinden

België heeft er een, Duitsland heeft er een, Frankrijk heeft er een, maar Nederland nog niet: een nationaal team blindenvoetbal. Als het aan Gehandicaptensport Nederland ligt, komt daar zo snel mogelijk verandering in. De sportbond benadert sinds deze week Nederlandse profclubs om te vragen of ze hun eigen teams willen opzetten voor een Nederlandse competitie blindenvoetbal.

"Met een beetje geluk spelen over een paar jaar de blindenvoetbalteams van bijvoorbeeld Vitesse en FC Twente tegen elkaar", zegt directeur Dos Engelaar. Hij hoopt dat zo'n competitie ook gaat helpen bij het opzetten van het eerste nationale blindenvoetbalteam van Nederland.

Muisstille toeschouwers

De KNVB en Gehandicaptensport Nederland hebben al meerdere pogingen gedaan om blindenvoetbal van de grond te krijgen, maar dat ging tot nu toe moeizaam. Engelaar is ervan overtuigd dat deze poging wel slaagt. "Deze strategie is in Duitsland en andere landen al succesvol gebleken. Een professionele club heeft veel meer promotiekracht om bijvoorbeeld vrijwilligers en blinde of slechtziende spelers te vinden."

De Paralympische sport heeft voor een groot deel dezelfde regels als 'gewoon' voetbal, maar er zijn wel wat uitzonderingen. Zo zitten er belletjes aan de voetbal en bestaat een team niet uit elf, maar uit vijf spelers. Elke voetballer heeft een blinddoek om, behalve de keeper. "De doelman kan wel zien. Anders kan hij nauwelijks ballen tegenhouden", zegt Dorien Cornelis in het NOS-radioprogramma Met het Oog op Morgen. Cornelis speelt voor de Belgian Blind Devils, het nationale blindenteam van België.

En een oorverdovende stilte na een prachtige goal? Voor de gemiddelde profvoetballer is het een schrikbeeld, maar niet voor Cornelis en haar teamgenoten. "Het allerbelangrijkste van onze sport is communicatie en oriëntatie. Als het publiek aan het juichen is, kan je de aanwijzingen van de keeper, de coach of je medespelers niet horen. De scheidsrechter vraagt voor elke wedstrijd of het publiek stil wil zijn."

Wie op de bal afrent, moet 'voy' (Spaans voor: ik ga) roepen om zichzelf kenbaar te maken. Cornelis en haar teamgenoten kunnen na jaren trainen goed horen waar ze op het veld staan en welke kant ze de bal uit moeten trappen. "Ik ben zelf verdediger. Soms kan ik het zelfs horen als een aanvaller aan de andere kant van het veld is en zich op die manier langs mij probeert te bewegen."

Volgens Cornelis gaat het er op het veld wel wat harder aan toe dan bij reguliere voetbalwedstrijden. "Voor de scheidsrechter is het vaak ook moeilijk om in te schatten of een aanvaring een echte overtreding is of een foutje dat voortkomt uit het feit dat we elkaar niet kunnen zien."

En ja, ook tijdens blindenvoetbal wordt er wel eens op de scheidsrechter gescholden. "Dan noemen we hem 'blinde kip' of grappen we dat hij net zo goed in onze competitie kan gaan meespelen."

Gehandicaptensport Nederland heeft nog geen antwoord van de clubs die zijn aangeschreven. "Ze hebben onze verzoeken nét binnen dus dat is logisch. Ik heb er alle vertrouwen in."