'Amerikanen vinden het lekker om zich aan het verhaal van Glennis te laven'
"Ik kan het niet geloven! Nu kan ik mijn zoon eindelijk weer zien, want hij komt naar Amerika!" Het zijn de woorden van Glennis Grace in een video die ze op Instagram plaatste na het behalen van de finale van America's Got Talent. De woorden zijn typerend voor het imago van Grace in de Amerikaanse talentenjacht.
De verhaallijn van de 40-jarige zangeres in de show is namelijk die van een moeder die haar Amerikaanse droom wil verwezenlijken met haar onontdekte talent, terwijl ze haar zoontje in Nederland zo mist. De programmamakers spelen daar handig op in.
Zo kreeg Grace voorafgaand aan haar optreden in de halve finale dinsdag een filmpje te zien waarin haar 12-jarige zoon zijn moeder succes wenst. Ze pinkt een traantje weg: "Het is moeilijk dat hij er niet is. Ik ben een moeder. Ik voel mij schuldig. Ik wil dit winnen voor hem."
Na het optreden is de jury lovend over de zangkwaliteiten - "Elke noot was perfect! Yes, yes, yes!", zei jurylid Mel B - maar ook het narratief komt terug. "Dat verhaal van jou en jouw zoon, heel aangrijpend", zegt jurylid Simon Cowell.
Bekijk hieronder een deel van Grace' optreden in de halve finale:
De Nederlandse is niet de enige met een aangrijpend verhaal in de show. De violist Brian King Joseph bijvoorbeeld heeft een zenuwaandoening die onder meer zijn handen aantast: "Pijn probeert mij tegen te houden, maar ik heb iets wat mij hoop geeft. Ik leef op als ik op het podium sta."
En dan zijn er ook nog zanger Michael Ketterer, een kinderpsycholoog die zes kinderen uit de pleegzorg haalde en adopteerde, en soulzangeres Courtney Hadwin die een dijk van een stem heeft, terwijl ze pas 14 is.
Het doet Grace zelf ook afvragen waar het nou eigenlijk om gaat. "Dat 14-jarige meisje Courtney en Michael, die hebben zo'n sterk verhaal. Soms denk ik: gaat het om de stem, om de performance of om het verhaal?", zei ze in RTL Late Night.
Tv-maker Marc Pos heeft daar wel een antwoord op. Hij regisseerde de eerste seizoenen van Idols en X Factor. "Het verhaal is extreem belangrijk", zegt Pos. "Daarom kijken veel mensen zo'n programma, omdat iemand zichzelf laat zien."
Wij hadden bij Idols Jim en Jamai, die waren jong en hadden niet veel te vertellen.
En hoe de kandidaten zich laten zien, valt in de smaak bij het Amerikaanse publiek: met 11 miljoen kijkers was de halve finale het best bekeken programma van die dag in de VS.
Bij die miljoenen Amerikanen valt Grace wel in de smaak, denkt de tv-maker. "Kijk, wij hadden bij Idols Jim en Jamai, die waren jong en hadden niet veel te vertellen. Maar Glennis is 40 en heeft wel veel meegemaakt; ze heeft gewoon een verhaal dat mensen aanspreekt."
Wat ook goed uitkomt voor de zangeres is dat de VS het land bij uitstek is voor een goed Amerikaanse-droom-verhaal. "Mensen daar geloven graag in een mooi sprookje. Terwijl Nederlanders meteen gaan zoeken wat er niet klopt of wat er niet wordt verteld."
Een van de dingen die je dan vrij snel zou vinden is dat Grace al jaren een bekende zangeres is. Ze deed in 2005 zelfs mee aan het Eurovisie Songfestival. Iets waar in America's Got Talent met geen woord over wordt gerept. "En je leest er verder ook niks over in de VS, omdat niemand er blijkbaar naar zoekt. Ze vinden het gewoon lekker om zich aan het verhaal van Glennis te laven."
Daar spelen de makers in de VS op in, denkt regisseur Martijn Nieman van The Voice of Holland. Hoewel inspelen volgens hem nog zwak uitgedrukt is. "Ik vind het heftig hoe ze dat in Amerika doen. Ze melken het heel erg uit en soms lijkt het zelfs wel gescript."
Hij erkent dat ook in Nederland het verhaal niet onbelangrijk is. "Je bent tv-maker en natuurlijk maakt het uit hoe je iemand neerzet. Maar wij selecteren gewoon op zangkwaliteiten. Als iemand geen leuk verhaal heeft, maar wel prachtig kan zingen, dan mag diegene bij ons gewoon door naar de volgende ronde."
Zolang ik er ben, gaan we hier geen Amerikaanse toestanden krijgen.
Bij America's Got Talent gaat het om verschillende soorten artiesten en dat speelt ook een rol, denkt collega Pos. "Het gaat bij dit programma om onvergelijkbare talenten: je hebt zangers, illusionisten en dierentemmers", legt Pos uit. "Dus dan kijk je ook eerder naar persoonlijkheid. De gunfactor wordt dan belangrijker."
Hij denkt dat het onvermijdelijk is dat deze ontwikkeling in Nederland ook gaat plaatsvinden. "Mensen willen gewoon emotie zien. Maar omdat Nederlanders sceptisch zijn, moeten de verhalen hier wel goed in elkaar zitten. Dus niet verzwijgen dat iemand elders al een carrière heeft."
Nieman wil er niks van weten, hoe goed het verhaal ook is. "Zolang ik er ben, gaan we hier geen Amerikaanse toestanden krijgen. Ik vind dat vreselijk, ik wil gewoon eerlijke reality-tv maken."
Hoe het ook zij, het zal Glennis Grace waarschijnlijk niet veel uitmaken. Komende dinsdag staat ze in de finale van America's Got Talent. Als ze die wint, komt haar Amerikaanse droom uit en gaat haar Amerikaanse verhaal nog even door.
