Dertig jaar geleden: PSV wint Europa Cup I na zakelijke zegetocht

Het is vandaag dertig jaar geleden dat PSV het grootste succes uit zijn clubhistorie boekte: voor 70.000 toeschouwers werd in Stuttgart de Europa Cup I veroverd, ten koste van Benfica.

De finale is niet de geschiedenis ingegaan als de spectaculairste wedstrijd ooit - integendeel misschien - maar de thriller in de strafschoppenserie vergoedde veel. En het feest was er niet minder om.

Het waren eind jaren tachtig compleet andere tijden in het Nederlandse voetbal dan nu. Voetbalvandalisme was een groot probleem en de eredivisie kon op weinig belangstelling rekenen. PSV trok met gemiddeld 21.500 nog de meeste toeschouwers en dat was meer dan Ajax (10.800) en Feyenoord (9.900) bij elkaar.

PSV was dan ook met kop en schouders de beste club van Nederland: tussen 1986 en 1992 werden de Eindhovenaren in zeven jaar tijd zes keer kampioen. De club was bezig de eredivisie te ontgroeien, kaapte met zijn rijkgevulde portemonnee menig talent bij de concurrentie weg en was samen met Real Madrid bezig met plannen voor een Europese competitie.

Ongekend Europees succes

Tegelijk was het een tijd waarin het Nederlandse voetbal uit een diep dal opkrabbelde, met ongekend succes op het Europese toneel. In 1988 stond zowel PSV als Ajax in een Europese finale. Ajax, een jaar eerder winnaar van de Europa Cup II, ging (de wraak van Aad de Mos) onderuit tegen KV Mechelen. PSV won wel. En dan moest het EK een maand later nog beginnen.

Toch was de Europese zegetocht van PSV voor velen een verrassing. In 1987 was weliswaar de tweede landstitel op rij gepakt, maar crescendo ging het niet op de Herdgang. Trainer Hans Kraay sr. moest weg na een conflict met Ruud Gullit. De sterspeler zelf verkaste in de zomer naar AC Milan voor 17 miljoen gulden (7,7 miljoen euro). Destijds een recordtransfer, tegenwoordig liggen spelers voor dit bedrag in de koopjesbak.

Met het geld van Gullit wist PSV Søren Lerby (AS Monaco) en Wim Kieft (Torino) aan te trekken. Na een mislukte flirt met toenmalig bondscoach Rinus Michels werd Guus Hiddink benoemd tot nieuwe hoofdtrainer. De onervaren Hiddink kreeg de kans nadat hij het als interim-coach na het vertrek van Kraay al goed had gedaan. Het bleek een schot in de roos.

Hiddink smeedde een eenheid van PSV, dat een seizoen eerder nog vooral profiteerde van de individuele kwaliteiten van Ruud Gullit en René van der Gijp. Met een on-Nederlandse zakelijkheid trok PSV zegevierend door Europa.

Zegevierend zonder veel te winnen

Zegevierend, maar zonder veel te winnen: vanaf de kwartfinales speelden de Eindhovenaren alleen nog maar gelijk. En gescoord werd er nog maar twee keer. Eén van die twee goals ging wel de geschiedenisboekjes in: het beroemde rollertje van Edward Linskens tegen Real Madrid in het Bernabéu-stadion.

In de finale tegen Benfica viel er weinig te genieten. De eerste helft was ronduit saai, in de tweede helft kreeg PSV een handvol kansen. Vooral Gerald Vanenburg was dicht bij een goal. Strafschoppen brachten uiteindelijk de beslissing. Hans van Breukelen stopte de penalty van António Valoso - dankzij het boekje van Jan Reker - waarna het feest kon beginnen.