Stuntvrouw Visser in Sportwinter: was hier eigenlijk om ervaring op te doen

Wat haar persoonlijk record bij het begin van het seizoen was, kon ze zich niet meer voor de geest halen. Ze schaatste toen 7 minuten en 14 seconden op de 5.000 meter. Dat was ook de tijd waarmee haar voorgangster Yvonne van Gennip in 1988 in Calgary goud op de afstand veroverde.

Wat haar pr nu is? "Dat weet ik sinds vandaag wel: 6.50,23", glunderde olympisch kampioene Esmee Visser op de bank in Studio Sportwinter.

Ze schrok bij binnenkomst in de schaatshal enigszins van de tijd die teamgenote Annouk van der Weijden op de olympische schaatsbaan had neergezet: 6.54,17, de latere vierde tijd. "Ik dacht: dat wordt een pittige kluif", herinnerde Visser zich.

Eerste die successen doorbreekt

De successenreeks van de Nederlandse schaatsers in Gangneung had Visser toch wat angstig gemaakt. "Ik zag die winnen en die winnen en die winnen. Dat was voor de 10.000 meter bij de mannen. Ik dacht: dan ben ik de eerste Nederlandse die die lijn doorbreekt", spookte er even door haar hoofd.

"Nederland is best wel afzeikerig. Je doet het alleen goed als je een medaille haalt. Ik was hier eigenlijk om ervaring op te doen", legde ze haar gedachten vooraf uit.

Het kwam allemaal goed vrijdag. Ze dook zelf onder de prima tijd van Van der Weijden. Ze zag daarna oudgediende Claudia Pechstein, die haar eerste olympische medaille won (1992) toen Visser nog niet eens geboren was, falen. En kon haar geluk niet op toen in de slotrit titelverdedigster Martina Sábliková en de Russin Natalia Voronina niet aan haar tijd kwamen.

Droom over Holland House

Haar droom kwam uit. Welke? Dat ze naar het Holland House kon om te feesten. "Daar heb ik van gedroomd. Niet om midden in het publiek te staan, maar met een medaille. Dat gaat nu gebeuren."