Pyeongchang vertrouwt op Nederlandse sneeuw

Terwijl de schijnwerpers voor Nederland over enkele weken in Pyeongchang vooral gericht zullen zijn op het ijs, is er één Nederlander die tijdens de Olympische Spelen een cruciale rol zal spelen in de sneeuw. Michiel de Ruiter, internationaal erkend als expert in het maken van sneeuw, mag in Zuid-Korea de pistes prepareren voor de buckels en de aerials.

Zelf nam De Ruiter, die zijn sportcarrière begon als trampolinespringer, als freestyleskiër in 1992 en 1994 deel aan de Winterspelen. Na het beëindigen van zijn loopbaan begon hij Polar Europa, een bedrijf gespecialiseerd in het maken en prepareren van sneeuw.

In die hoedanigheid wordt De Ruiter niet alleen bij ski-evenementen te hulp geroepen, maar doen ook filmbedrijven en marketingbureaus veelvuldig een beroep op hem. "Je kan iets doen wat eigenlijk niet mogelijk is. Dat zijn de leuke dingen", zegt hij.

Geen witte bomen in Pyeongchang

Vorig jaar leek een wedstrijd freestyleskiën in de Sierra Nevada in het water te vallen door te hoge temperaturen. Maar dankzij de sneeuw van De Ruiter kon het toch nog doorgaan. Als gevolg van dat succes werd De Ruiter gevraagd om ook tijdens de komende Olympische Spelen de pistes te voorzien van perfecte sneeuw.

De kans dat Moeder Natuur zelf in Zuid-Korea voor een sprookjesachtig decor zal zorgen, is volgens De Ruiter uiterst klein. "Mooie Winterspelen, met witte bomen en alles wit, gaan we niet zien in Pyeongchang", durft hij wel te voorspellen.

Maar zijn bedrijf kan er wel voor zorgen dat de snowboarders en freestyleskiërs toch een prachtige piste voorgeschoteld krijgen. "Als het boven nul wordt en de sneeuw gaat smelten, kunnen veel evenementen niet doorgaan. Nu dus wel."

Met 25.000 kuub kunstsneeuw tot zijn beschikking neemt De Ruiter onder andere de schansen voor zijn rekening. "De schansen maken we met een houten mal. Die gooien we vol met sneeuw. Vervolgens halen we de mal weg om het drie dagen te laten vriezen. Dan worden alle vormen erin geslepen. Uiteindelijk ben ik zo'n twee weken bezig om alles in orde te maken."

Hoogtepunt van vijftien seconden

Zelf bewaart De Ruiter prachtige herinneringen aan de Spelen. In 1994 in Lillehammer deed hij zelf mee op de aerials, in echte sneeuw. Na twee sprongen en een gemiste finale was zijn toernooi al voorbij. "Die vijftien seconden waren het absolute hoogtepunt van mijn sportcarrière. De Spelen zijn het allermooiste evenement waar je naartoe kan gaan als sporter."