'Ook derde veroordeelde Puttense moordzaak onterecht vast'

Na de onterechte veroordeling van twee verdachten in de Puttense moordzaak is ook bij de veroordeling van de derde verdachte sprake van een gerechtelijke dwaling. Dat schrijft emeritus hoogleraar Ton Derksen in het boek Dubbel Gedwaald, dat vandaag verschijnt.

Voor de moord uit 1994 op Christel Ambrosius is Ron P. in 2011 door het hof veroordeeld tot 18 jaar celstraf. Dat was drie jaar na zijn arrestatie en negen jaar nadat de aanvankelijke veroordeelden door de Hoge Raad werden vrijgesproken.

Derksen is ervan overtuigd dat ook P. slachtoffer is van een gerechtelijke dwaling. Dna-bewijs zou verkeerd geïnterpreteerd zijn. Het gaat daarbij om zaadcellen die op het lichaam van Ambrosius werden gevonden. Er werd geen zaadvocht gevonden en volgens Derksen bewijst dit dat P. geen seks met haar had op de dag dat ze werd verkracht en vermoord. Het hof oordeelde dat er niet goed gezocht is naar het vocht, wat Derksen een onterechte conclusie noemt.

Seksuele relatie

P. heeft altijd ontkend dat hij haar heeft vermoord. Hij heeft verteld dat hij in het geheim een seksuele relatie met haar had. De laatste keer dat ze seks hadden was volgens hem de dag voor haar dood.

Derksen, die eerder een belangrijke rol speelde bij de vrijspraak van de onterecht veroordeelde Lucia de Berk, denkt dat rechters zich onder meer hebben laten leiden door het feit dat P. in die tijd ook verdacht werd van de moord op Anneke van der Stap, in 2005. "Je ziet dat die twee zaken elkaar versterken", zegt hij in NRC. Overigens werd P. uiteindelijk veroordeeld voor doodslag in de zaak-Van der Stap. Derksen meent dat ook daarbij sprake is van een gerechtelijke dwaling.

Herzieningsverzoek

"Er is op dat moment geen sluitend bewijs en toch gaan die verdenkingen elkaar versterken. Ik denk dat de rechters in de Puttense zaak zich mede hebben laten leiden door de verdenking in de andere zaak en vice versa. Het is namelijk heel menselijk om te denken dat het geen toeval kan zijn dat iemand van twee afzonderlijke moordzaken wordt verdacht. Heel menselijk, maar ook misleidend", aldus Derksen.

De filosoof zegt zich ervan bewust te zijn dat zijn boek voor de nabestaanden een hoop leed weer omhoog brengt. "Ik had deze conclusie niet getrokken als ik niet absoluut zeker wist dat de veroordeling van Ron P. een gerechtelijke dwaling is", zegt Derksen daarover.

De advocaat van P. overweegt een herzieningsverzoek in te dienen bij de Hoge Raad.