Utrechter Mokhtar blijft voor altijd een pleintjesvoetballer

In Overvecht-Zuid in Utrecht staat een knalrode kooi. Meer dan twintig bij vijftien meter is het niet. De ondergrond is van steen en aan beide kanten staan witte doelen. Een groot vangnet aan de bovenkant moet voorkomen dat de ballen in het nabijgelegen winkelcentrum belanden.

Youness Mokhtar stapt de kooi binnen en grijnst. Hier versleet hij al zijn jeugdjaren. Elke dag. Weer of geen weer. Meestal gingen ze latje trappen. En anders een partijspel van drie tegen drie. "Er is niets veranderd", zegt hij. "Behalve deze twee lantaarnpalen. Die stonden er vroeger nog niet."

De 26-jarige aanvaller speelt vanavond met PEC Zwolle een thuiswedstrijd tegen FC Utrecht. Met zijn vrouw en acht maanden oude dochter woont Mokhtar nog altijd in Overvecht. Op loopafstand van de kooi, uiteraard. Daar legde hij de basis voor een profcarrière die hem langs PSV, FC Twente, Al-Nassr (Saudi-Arabië) en PEC Zwolle leidde.

"Je basistechniek leer je hier. In de jeugd bij PSV had ik qua techniek een grote voorsprong op de rest. Omdat ik altijd bezig was in deze kooi. Als iemand een trucje wist ging ik de hele dag oefenen tot ik het beheerste. Basistechniek ontbreekt nu bij veel spelers, vooral in de jeugd. Ze moeten van veel verder komen."

Twee kinderen van een jaar of tien trappen een balletje mee met Mokhtar. Ondertussen krijgt hij de ene na de andere vraag op zich afgevuurd. "Ronaldo of Messi? Ajax of Feyenoord? Real Madrid of Paris Saint-Germain?" Mokhtar gaat voor Ronaldo en PSG. Tussen Ajax en Feyenoord wil hij niet kiezen. "Anders gaan die verdedigers van Ajax mij straks trappen", lacht hij.

Mokhtar vertelt dat de kooi vijftien jaar geleden elke dag vol stond met kinderen. "Ibrahim Afellay kwam hier ook. Net als Ismaïl Aissati en Jürgen Colin. Eigenlijk alle jongens die in Utrecht woonden. Zij waren wat ouder en zeiden vaak dat ik niet mee mocht doen omdat ik te klein was. Maar als ik dan een partijtje meespeelde riepen ze: laat maar, hij is goed genoeg."

Zo druk als toen is het nu niet. De twee kinderen die er nu zijn blijven eigenlijk alleen omdat ze in gezelschap zijn van een profvoetballer. "Tekenend voor het voetbal van nu in Nederland", legt Mokhtar uit terwijl hij de jeugdvoetballers een 'akka' (trucje) leert. "Dit is de tijd van de iPhones en Playstations. Mijn neefjes zijn ook niet meer heel actief buiten."

Dure auto

Mokhtar wijst naar de hoofdweg, vlak naast de kooi. "Ik kan me herinneren dat ik Afellay en Aissati hier jaren geleden in mooie auto's voorbij zag rijden. Toen dacht ik: ooit wil ik dat ook. Je bent klein, dus daar droom je van. Bijzonder dat ik hier nu ook zo'n auto (een witte Audi, red.) heb staan. Daar heb ik hard voor moeten werken."

Over Mokhtar duiken de laatste dagen steeds meer verhalen op over een vertrekwens. Hij is vrijwel wekelijks uitblinker bij de nummer vier van de eredivisie en maakte dit seizoen al vijf goals.

De linksbuiten, die afgelopen zomer nog een aanbod van FK Qarabag afsloeg, is ambitieus en hoopt op begrip. Want PEC is normaal gesproken niet zijn plafond. "Jullie moeten me niet verkeerd begrijpen. Het is niet zo dat ik per se weg wil in de winterstop, maar als er wat komt dat goed is voor zowel mij als PEC, dan gaan we er over nadenken."

Heel stiekem denkt de aanvaller zelfs aan het WK volgend jaar in Rusland. Mokhtar speelde wel in de jeugd voor Marokko, maar kreeg nog geen uitnodiging voor het eerste elftal. "Dat zou mooi zijn, al is het niets iets wat je altijd in de hand hebt. Het enige dat ik kan doen is mijn stinkende best doen bij PEC. Ik wil mezelf niet rijk rekenen."