Stanley Franker en gouden generatie zijn 'vrienden voor het leven'
Stanley Franker, de voormalig captain van het Davis Cup-team, stelde dat Nederland voor 2000 de Davis Cup omhoog zou houden. Het liep anders. België en Frankrijk beginnen vandaag in Lille aan de eindstrijd, terwijl Oranje dolblij is weer terug te zijn in de wereldgroep.
Ruim twee maanden geleden was het een groot feest op de Haagse Sportcampus Zuiderpark: Oranje sloeg zich na een 2-0 achterstand met 3-2 langs Tsjechië, waardoor het volgend jaar weer op het hoogste podium mag acteren.
En dat is in dit tijdperk - en gezien de lichting - al een prestatie op zich. Maar er was een tijd dat Nederland echt een rol van betekenis speelde in het landentoernooi. Met Jacco Eltingh, Jan Siemerink, Paul Haarhuis en Richard Krajicek beschikte Nederland over een gouden generatie.
Stanley Franker, inmiddels 72 jaar oud, was in de jaren negentig als captain nauw betrokken bij de succesvolle lichting. Deze week werd het gezelschap, met uitzondering van Richard Krajicek, herenigd op Curaçao.
Op het tropische eiland wordt deze week een invitatietoernooi gespeeld, waaraan ook onder anderen Sjeng Schalken en Fernando Gonzalez meedoen.
Stanley was van de oude stempel. Rechttoe rechtaan, heel streng, hard werken, superfit worden.
In de Davis Cup was de chemie tussen Franker en de spelers goed zichtbaar. "We hebben een keer of drie van de uiteindelijke winnaar verloren", aldus Franker. Hij haalt ook een duel aan uit 1995, toen Duitsland in de Jaarbeurs met 4-1, een wat geflatteerde uitslag, te sterk was.
Paul Haarhuis was in vier sets te sterk voor Boris Becker, maar in het tweede enkelspel liet Richard Krajicek de zege uit handen glippen tegen Michael Stich. In het dubbelspel verloor het duo Eltingh/Haarhuis na een 2-0 voorsprong in sets in een vijfsetter van Stich/Becker.
Een jaar eerder verloor Oranje op de Müllerpier in Rotterdam met 3-2 van de VS, met Pete Sampras en Jim Courier in de gelederen. Jarenlang mat Oranje zich met de grootste tennislanden en elke Davis Cup-ontmoeting was een ware happening. Zelfs het Haagse Malieveld werd in 1993 omgetoverd tot een gravelbaan.
"Stanley was van de oude stempel", zegt Haarhuis, inmiddels zélf captain. "Rechttoe rechtaan, heel streng, hard werken, superfit worden. Juist de momenten opzoeken om iemand ook een beetje te tergen en zijn grenzen te laten opzoeken."
Franker heeft de anonimiteit opgezocht en is uit de tenniswereld verdwenen, maar koestert de mooie momenten die hij met 'zijn' spelers beleefde. "Het zijn geen pupillen meer. Het zijn vrienden geworden, vrienden voor het leven."