Becker wordt 50 en weet waar hij begraven wil worden: Wimbledon
Boris Becker wordt vandaag 50 jaar oud. De toptennisser van weleer - op zijn zeventiende won hij zijn eerste Wimbledontitel - is hij allang niet meer, maar de tenniswereld omarmt hem nog altijd.
De verhalen over Becker zijn bekend. Na zijn actieve loopbaan hield de Duitser er geen doorsnee levensstijl op na met een slippertje in een bezemkast en een buitenechtelijk kind. Verder heeft hij grote fysieke problemen en werd hij onlangs ook nog bankroet verklaard.
Status
'Boem Boem' Becker werd verguisd, maar dat alles deed geen afbreuk aan zijn status in de tenniswereld. Hij kreeg bij de Duitse bond het mannentennis onder zijn hoede, nadat hij succescoach was geweest van Novak Djokovic.
En afgelopen week was Becker aanwezig bij de World Tour Finals om de loting te verrichten en de prijzen uit te reiken na de finale.
De tenniswereld laat Becker dus niet vallen, en dat is ook niet zo gek, want de Duitser heeft veel voor de sport betekend. Hij was de voorloper van het moderne powertennis.
En uit zijn rivaliteit met Stefan Edberg, Ivan Lendl en John McEnroe zijn veel klassieke wedstrijden voortgekomen.
Becker is nog altijd de jongste Wimbledonwinnaar ooit. Hij zegevierde in totaal drie keer op het heilige gras in Londen en verloor vier keer de finale. Het centrecourt beschouwt hij als zijn huiskamer.
Ieder jaar keert de Duitser terug op Church Road om commentaar te doen voor de BBC. Tegenwoordig woont hij zelfs op een steenworp afstand van het legendarische tennispark.
Begraafplaats
Vanwege zijn vijftigste verjaardag maakte de ARD een documentaire over Becker en daarin zegt de oud-tennisser dat hij niet meer terugkeert naar zijn geboorteland, maar in Londen blijft.
Hij wil ook begraven worden op de begraafplaats Wimbledon Cemetery, op ruim een kilometer van de plek waar hij zijn grootste successen vierde. "Ik voel me geen Duitser, ik blijf in Londen. Hier wil ik komen te liggen", zegt hij in de documentaire.
Maar Becker was niet alleen op Wimbledon succesvol. Ook de US Open (1989) en de Australian Open (1991 en 1996) won hij. In totaal pakte de Duitser 49 titels en hij werd olympisch kampioen in het dubbelspel.
Ook was hij twaalf weken de nummer een van de wereld.
