Herboren Sol: ik moet God danken dat alles goed is
Fran Sol zit de laatste weken in een achtbaan van emoties. Drie weken geleden stond de tijd even stil toen hij hoorde dat er een tumor in zijn teelbal was ontdekt, maar nu staat de spits van Willem II te popelen om weer te gaan voetballen. "Het gaat geweldig. Ik voel me als herboren. Ik moet God danken dat alles weer goed is."
De 25-jarige Sol spreekt voor het eerst sinds de ingreep over zijn situatie. Het slechte nieuws, de succesvolle ingreep en alle steunbetuigingen hebben Sol weken van onzekerheid, blijdschap en dankbaarheid bezorgd.
"Dinsdag 24 oktober. Ik zal het nooit meer vergeten. De uroloog vond een zwart stipje op een van mijn testikels. Hij zei me dat het kanker was", vertelt een openhartige Sol.
Kinderwens
De tumor werd per toeval ontdekt. "Mijn vrouw en ik hebben sinds anderhalf jaar een kinderwens. Maar mijn vrouw raakte niet zwanger, dus we maakten een afspraak bij de arts om te kijken wat de oorzaak was. Die oorzaak lag bij mij."
De dag na het slechte nieuws speelde Sol nog de bekerwedstrijd Willem II-sc Heerenveen (2-1). Na die wedstrijd maakte hij het nieuws tegenover zijn teamgenoten bekend.
"Mijn voetballeven zou gaan veranderen, dacht ik. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik heb mijn familie gebeld en gevraagd of ze direct naar Nederland wilden komen. Ik was bang. Je leest veel over die ziekte. Je hoort veel..."
Maar de lach verscheen weer op het gezicht van de Spaanse spits. De operatie was geslaagd en de kinderwens is niet in gevaar. "Ze hebben één van mijn testikels verwijderd. Het geneest nu zoals het hoort. Ik heb alleen een klein litteken. Het doet nog een beetje pijn", vertelt Sol, die nog voor zichzelf traint.
Ik was eerst boos en ik voelde me niet goed. Maar nu denk ik: wauw, ik leef nog.
"De pijn wordt steeds minder. Ik denk dat ik nu voor zeventig procent fit ben. De dokters zeggen dat ik weer helemaal de oude word. Het was geen grote operatie en het zal geen gevolgen hebben voor mijn lichaam."
"Je beseft op deze momenten wat het belangrijkste is in het leven. En dat is niet het voetbal. Ik was eerst boos en ik voelde me niet goed. Maar nu denk ik: wauw, ik leef nog. Ik geniet van het leven en van mijn werk. Profvoetballer is de mooiste baan die er is."
Eerbetoon
Tijdens de thuiswedstrijd van Willem II tegen Ajax was er een mooi eerbetoon voor Sol. Supporters scandeerden zijn naam en zwaaiden met Spaanse vlaggen. "Ik werd emotioneel toen ik dat zag. Ik was thuis. Ik zat op de bank met een kleedje. Mijn vriendin en ik moesten huilen. Het was echt een geweldig moment. Ik ben de fans heel dankbaar", aldus Sol.
Een week later besloot hij met de fans mee te gaan naar Alkmaar voor de wedstrijd AZ-Willem II. "Ik wilde de fans iets teruggeven. Ik vond het een leuk idee om met de fans mee te gaan in het uitvak. Liedjes zingen en het team steunen. Maar ik wil de fans nog meer teruggeven. In de vorm van doelpunten."