Eerste patiënten uit Sint-Maarten aangekomen op Curaçao
Twaalf zieken en gewonden uit Sint-Maarten zijn gisteravond in het ziekenhuis van Willemstad op Curaçao aangekomen. Ze zijn eerst per helikopter naar Sint-Eustatius overgebracht. Daarvandaan zijn ze met een ambulancevliegtuig naar Curaçao doorgevlogen.
In het Sint Elisabeth-ziekenhuis in Willemstad is voor de mensen uit Sint-Maarten een afdeling vrijgemaakt. Patiënten zijn verplaatst of eerder ontslagen. Niet-noodzakelijke operaties zijn uitgesteld, vertelt arts Lisandra Berenos-Riley. Twee zalen in een zijvleugel van het 160 jaar oude gebouw zijn ingericht voor de patiënten uit Sint-Maarten.
Voorbereid op alles
Een paar uur voor hun aankomst had het ziekenhuis nog geen idee wat voor patiënten er zouden binnenkomen. Het gaat zowel om mensen die tijdens de orkaan gewond zijn geraakt, als om patiënten die al in het ziekenhuis van Sint-Maarten lagen. "Je moet voorbereid zijn op alles, iedereen staat paraat", zegt de rampencoördinator, mevrouw Cova.
Op de gang geeft ze instructies aan een grote groep verpleegkundigen. Er zijn extra mensen ingezet. Velen hebben zich al voor de orkaan vrijwillig gemeld, toen ze hoorden dat er patiënten uit Sint-Maarten zouden komen.
De belangrijkste opdracht is om vooral heel rustig te handelen, zegt de rampencoördinator. "De bedoeling is om rust en verlichting te bieden", zegt ze. "De patiënten zijn sowieso getraumatiseerd. Ik heb het zelf meegemaakt, 22 jaar geleden, bij een vorige orkaan. We moeten ze goed opvangen."
Ziekenhuis Sint-Maarten beschadigd
Het ziekenhuis stuurt ook medicijnen naar de collega's op Sint-Maarten. Direct contact is er nog niet geweest. Maar via Defensie heeft arts Berenos-Riley gehoord hoe slecht het ziekenhuis eraan toe is. "Het is rampzalig. De operatiekamer bestaat niet meer. En naast de eigen patiënten zitten ze ook met mensen die daar voor de orkaan kwamen schuilen. Het ziekenhuis is dermate beschadigd dat ze deze mensen niet goed kunnen opvangen".
De grootste zorg is nu de volgende orkaan, Jose. "Er is daar zo veel schade. Mensen hebben geen huizen meer, en kunnen dus niet schuilen", zegt Berenos-Riley. "En er ligt zo veel puin overal. Dat kan gaan rondvliegen. Ik houd mijn hart vast."