Vuelta 2017 met 'monsters' van beklimmingen
De Giro d'Italia was een ronde voor klimmers en ook de Tour de France was, met slechts 35 tijdritkilometers, op het lijf geschreven van klimgeiten. Maar de Vuelta biedt een overtreffende trap. Niet minder dan vijftig beklimmingen en negen aankomsten bergop staan de renners te wachten.
Sinds het parcours bekend werd gemaakt, in januari van dit jaar, kijken liefhebbers al reikhalzend uit naar de ronde. Er wordt vuurwerk verwacht. Zeker op 'el nuevo monstruo' (het nieuwe monster) in de zeventiende etappe.
De klim naar Los Machucos boezemt nu al angst in bij de renners. De meest in het oog springende beklimmingen op een rij.
Etappe 9: Orihuela - Cumbre del Sol (174 kilometer)
Een rustige en vlakke aanloop, maar het wordt lastig als de Alto de Puig Llorença voor de eerste keer opdoemt. De kant die de renners eerst oprijden staat te boek als tweede categorie, maar in de finale wacht de steile kant van de berg.
Op dat stuk (eerste categorie) viel Tom Dumoulin in 2015 aan, werd vervolgens voorbijgereden om in de laatste honderden meters concurrenten Chris Froome en Joaquim Rodríguez alsnog af te troeven.
Het was destijds het begin van een memorabele ronde voor de Nederlander.
Etappe 15: Alto Hoya de la Mora (129,4 kilometer)
Een etappe om te vrezen. Met een kleine honderddertig kilometer is het een korte rit, wat vaak inhoudt dat de sprinters de tijdlimiet in de gaten moeten houden. En met een slotklim van ruim dertig kilometer richting Sierra Nevada is dat een lastige opgave.
Etappe 17: Villadiego - Los Machucos (180,5 kilometer)
De klim die door iedereen wordt gevreesd. Oud-renner en drievoudig wereldkampioen Óscar Freire verkende Los Machucos voor de Spaanse krant AS en beschreef het obstakel als 'het nieuwe monster van de Vuelta'. Niet gek, er zitten namelijk gedeelten in van 28 procent stijging.
Etappe 20: Corvera de Asturias Alto de l Angliru (117,5 kilometer)
Geen nieuw monster zonder een oud monster. En die heet de Angliru. De steile bergweg in Asturië is 12,5 kilometer lang en kent een gemiddeld stijgingspercentage van 10,1.
In 2011 kwam Wout Poels er als tweede boven achter Juan José Cobo. De Spanjaard nam in die rit de leiderstrui over van Bradley Wiggins en stond die niet meer af.
Etappeschema
Soort rit | km | ||
1 | Nimes - Nimes | tijdrit (ploeg) | 13,7 |
2 | Nimes - Gruissan | vlak | 203,4 |
3 | Prades - Andorra La Vella | bergetappe | 158,5 |
4 | Escaldes - Tarragona | vlak | 198,2 |
5 | Benicassim - Ermita Santa Lucia | aankomst bergop | 175,7 |
6 | Vila-real - Sagunto | heuveletappe | 204,4 |
7 | Lliria - Cuenca | vlak | 207 |
8 | Hellín - Xorret de Catí | aankomst bergop | 199,5 |
9 | Orihuela - Cumbre del Sol | aankomst bergop | 174 |
Rustdag | - | ||
10 | Caravaca - ElPozo | bergetappe | 164,8 |
11 | Lorca - Calar Alto | aankomst bergop | 187,5 |
12 | Motril - Antequera | bergetappe | 160,1 |
13 | Coín - Tomares | vlak | 198,4 |
14 | Écija - La Pandera | aankomst bergop | 175 |
15 | Alcalá la Real - Sierra Nevada | aankomst bergop | 129,4 |
Rustdag | - | ||
16 | Circuito de Navarra - Logroño | tijdrit (ind.) vlak | 40,2 |
17 | Villadiego - Los Machucos | aankomst bergop | 180,5 |
18 | Suances - Santo Toribio de Liébana | aankomst bergop | 169 |
19 | Parque de Redes - Gijón | vlak | 149,7 |
20 | Corvera - Angliru | aankomst bergop | 117,5 |
21 | Arroyomolinos - Madrid | vlak | 117,6 |