Muziek uit de Egyptische revolutie

Het woord kwam de afgelopen weken iedere keer weer terug om de stemming op het Tahrirplein te beschrijven: festivalsfeer. Natuurlijk was er op sommige dagen veel geweld, maar op andere dagen was er juist verbroedering. Mensen aten, dronken en dansten met elkaar. En de tentjes op het plein hadden zo op de campings van Pinkpop of Lowlands kunnen staan.

Bij een festival hoort muziek. En die muziek kwam er dus ook. Op het plein speelden orkestjes. De slogans tegen Mubarak werden soms complete liederen. Bijvoorbeeld vorige week vrijdag, de dag die de demonstranten hadden omgedoopt tot 'dag van vertrek'.

"Laat Mubarak onze stem horen. We vragen allemaal hetzelfde, vertrek, vertrek, vertrek! Ga, ga, Hosni Mubarak! Het volk wil het einde van het regime. Hij moet vertrekken, wij vertrekken niet. Wij vragen allemaal met één stem: vertrek!"

Clip

De demonstraties op het Tahrirplein legden niet het hele land plat, in de Egyptische studio's werd gewoon doorgewerkt. Ook daar kwamen muziek en clips vandaan. Eén dag voor het vertrek van Mubarak werd deze video geplaatst.

"We hieven onze hoofden en maakten ons geen zorgen meer over honger. Het belangrijkste is nu ons recht. En geschiedenis schrijven met ons bloed. Als jij één van ons bent, zeg ons dan niet dat we weg moeten gaan en onze droom moeten verlaten. Gebruik niet het woord 'ik'. In elke straat van mijn land wordt geschreeuwd om vrijheid."

Buitenland

Ook in het buitenland werden muzikanten geïnspireerd door de gebeurtenissen in Egypte. Zoals een groep Afro-Amerikaanse rappers, die het nummer #jan25 maakten. Het nummer is genoemd naar het 'hashtag' dat twitteraars gebruikten in hun berichten, om duidelijk te maken dat ze over de Egyptische opstand twitterden.

"Eerst negeren ze je. Dan lachen ze je uit. Dan vechten ze tegen je. En dan win je."

En ook de wereldberoemde zanger Wyclef Jean maakte een nummer over Egypte.

King of Pop

Maar de opstand in Egypte kon ook reputaties breken. Zoals die van de Egyptische zanger Tamer Hosny, de Arabische 'King of Pop'. Hij zou betogers vorige week hebben opgeroepen het plein te verlaten, nadat Mubarak ze verschillende toezeggingen had gedaan.

Toen hij een week later weer op het plein verscheen, werd hij uitgefloten en aangevallen. Een filmpje van een huilende Tamer Hosny belandde op Youtube.

"Zij begrijpen me verkeerd, ik weet niet wat er is gebeurd. Ik ben hier gekomen om te zeggen dat ik verkeerd ben voorgelicht. En ik wilde gewoon zeggen dat het mij spijt, tegen het volk. Dat wilde ik ze duidelijk maken."

Tunesië

De Egyptische opstand kwam er na een soortgelijke opstand in Tunesië. Daar was ook soortgelijke muziek te horen. Wellicht de mooiste van allemaal is van de Tunesische zangeres Amel Mathlouthi. Ze woont al jaren in Parijs, maar kwam voor de opstand terug naar haar geboorteland. Met een kaars in haar hand zong ze haar 'vrijheidslied'.

"Wij zijn vrij, we zijn voor niemand bang. Wij kennen de geheimen en die zullen niet begraven worden. Ik ben de stem van het volk. Ik ben vrij en mijn woord is ook vrij."