Ontsnapt aan zware jeugd geldt Urán nu als potentieel Tourwinnaar

Mathieu Hermans ziet Rigoberto Urán in 2007 nog binnenkomen bij Unibet.com. Als 20-jarig broekie. "We moesten hem alles nog leren. Als wielrenner, maar ook om 'meneer' en 'dank je wel' te zeggen tegen bijvoorbeeld de mecanicien."

Hermans, voormalig sprinter en ritwinnaar in de Tour de France en de Vuelta, was destijds met Hilaire Van der Schueren en Lucien Van Impe ploegleider bij het Belgische team. Zo leerde hij het bewogen levensverhaal van de inmiddels 30-jarige Colombiaan kennen. Urán moest al vroeg op eigen benen staan.

"Toen hij klein was, is zijn vader omgekomen in een vuurgevecht. Hoe oud hij was en wat voor vuurgevecht het was, dat weet ik niet. Rigoberto praatte er nooit graag over. Misschien had het met rivaliserende drugsbendes te maken. Hij was trots op zijn afkomst, maar Rigoberto kwam niet uit het beste milieu."

Door het wielrennen kon hij ontsnappen aan zijn zware jeugd. En nu, zoveel jaar later, is Urán dicht bij een podiumplaats in de Tour de France. Hij staat derde op 29 seconden van geletruidrager Chris Froome.

"Toen hij 14 of 15 was, ging hij wielrennen, via zijn oom", zegt Hermans. "Een jaar later was hij al jeugdkampioen van Colombia en reed hij WK's enzo. Rigoberto was nog een junior toen hij naar België kwam. Eigenlijk heeft hij de amateurs overgeslagen."

Potentiële Tourwinnaar

Urán maakte direct indruk op Hermans en teambaas Jacques Hanegraaf. "Na het eerste trainingskamp zeiden we tegen elkaar: dit is een potentiële Tourwinnaar. Hij kon tijdrijden en was bergop erg sterk."

Op het eerste trainingskamp voor Unibet.com deed de Colombiaan iedereen versteld staan, herinnert Hermans zich. "We waren in een flink tempo bezig aan een klim toen hij opeens stopte om te plassen! Maar hij sloot net zo gemakkelijk weer aan. Later reed hij ver op kop en vroeg iedereen: wie is dat toch? Jimmy Casper en anderen probeerden hem nog samen terug te halen, maar het lukte ze niet."

Doorbraak in de Tour

De belofte als ronderenner heeft hij tot op heden nog niet helemaal kunnen inlossen, al stond Urán al wel twee keer op het podium van de Giro d'Italia. In de Tour eindigde de Colombiaan echter nooit bij de beste twintig klassementsrenners.

Dit jaar etaleert Urán eindelijk ook in de Ronde van Frankrijk zijn bijzondere kwaliteiten, zo bleek in de negende etappe naar Chambéry. Voor het eerst boekte Urán daar een ritzege in de Tour, zij het op het nippertje.

In 2007 genoot Hermans van de Colombiaanse groeibriljant, maar stelde hij tevens vast dat Urán "tactisch gezien nog helemaal niet kon koersen". Dat bleek in zijn tweede wedstrijd voor Unibet.com, de Ronde van Catalonië. De Colombiaan had geen idee hoe hij zijn krachten moest verdelen.

"Met nog drie, vier kilometer te gaan, reed hij met acht, negen renners op kop. Daar zaten Laurens ten Dam en Denis Mentsjov ook bij. Geen misselijk groepje dus. Ik kom naast hem rijden, zeg dat hij er bijna is en rij vervolgens door naar de finish om te kijken wie er gaat winnen."

Maar wie Hermans ook over de finish zag komen, Urán zat er niet bij. "Ik dacht dat ik 'm had gemist, maar na een kwartier kwam hij opeens aanfietsen. 'Waar was je nou?', zei ik. Hij was helemaal naar de kloten, zei hij. Hij kon echt niet meer en was tegen een vangrail gaan zitten. Pas toen het weer beter ging, maakte hij de rit vol."

Inmiddels zijn we tien jaar verder, maar nog altijd is Urán een onvoorspelbare renner. "Hij is een beetje een clown", aldus Hermans, die hem deze Tour niet meer de gele trui ziet pakken. "Een podiumplaats in de Tour zou al heel mooi zijn."

Laurens ten Dam, in 2007 ploeggenoot van Urán bij Unibet, gaat nog een stapje verder. Volgens hem zou Urán een echte bedreiging kunnen vormen voor de gele trui van Chris Froome. "Ik hoop het eigenlijk wel. Bij Unibet was hij een supergoede tijdrijder. Als er iets gebeurt met Froome in de tijdrit, dan is de Tour voor Urán."

Daarmee zou Urán zijn besmeurde imago oppoetsen, zeker voor het grote publiek. Want het publiek herinnert zich de Colombiaan toch vooral nog van de Olympische Spelen van 2012, toen hij met Aleksandr Vinokoerov aan kop lag en uitzicht had op het goud.

Voor het oog van de wereld hield Urán in de finale ineens de benen stil, waardoor Vinokoerov de olympische titel kon grijpen. Dat daar een vorstelijke beloning tegenover stond voor Urán, lijdt volgens wielerinsiders geen twijfel.

Ten Dam: "Heel veel mensen veroordelen dat, maar ik heb zijn moeder en zijn zusje in een hut van klei zien wonen. Dan snap je het ook wel een beetje."