Zijn literaire robots de toekomst of blijven schrijvers van vlees en bloed onmisbaar? Nederland Leest doet een experiment met robot Asibot en auteur Ronald Giphart: ze schrijven samen een verhaal, dat een vervolg wordt op het boek Ik, Robot van de bekende sciencefictionschrijver Isaac Asimov.
Hoe dan?
Hoe gaat de robot dan te werk? Je geeft hem een zetje met beginwoorden of een beginzin, waarna je verschillende suggesties krijgt. Dan kan je kiezen tot je uiteindelijk een compleet verhaal hebt. Met een aantal knoppen kan je nog mixen: meer creativiteit of toch conservatievere zinnen? De keuze ligt bij de schrijver.
Onderzoeker en maker van Asibot, Folgert Karsdorp (33), vertelt dat het schrijfproces lijkt alsof je met twee auteurs een boek schrijft. "Je schrijft dan met iemand die mega-slim is. Deze robot heeft meer gelezen dan wie dan ook."
En de rol van de schrijver?
Die is wel nodig voor het maken van hele verhalen. Asibot kan er namelijk geen lopend verhaal van maken. "Hij maakt logische en creatieve zinnen", zegt Folgert. "Asibot is een expert die getraind is op tekst van verschillende romans. Hij heeft veel Nederlandse literatuur gelezen en kan daarom ook tot verrassende uitingen komen."
Ik ben de baas van het schrijfproces en de robot doet het werk.
Een schrijver hoeft zich in ieder geval geen zorgen meer te maken over een writer's block of plagiaat: de robot blijft met nieuwe ideeën komen en kopieert niks.
"In theorie zou de robot je in de toekomst ook kunnen helpen bij je scriptie zolang je er maar genoeg data in stopt." Folgert ziet het wel voor zich dat in de toekomst iedereen eraan kan gaan sleutelen en dat er zo meer toepassingen mogelijk zijn.
Voor nu is het creatieve proces nog het belangrijkste aspect. "De interactie tussen de auteur en de robot, daar zit het hem in."
Zo kan Ronald Giphart ervoor kiezen om Asibot te gebruiken als hulpmiddel of om zelf niks meer te schrijven. Zoals hij zelf zegt: "Ik ben de baas van het schrijfproces en de robot doet het werk."