Boymans in woestijn: vorstelijk salaris, geen speelminuten

Hij is een goaltjesdief pur sang. Als 28-jarige op de toppen van zijn kunnen. Toch zijn veel mensen Ruud Boymans uit het oog verloren. Sinds november vorig jaar speelde hij geen enkel duel meer. Een opmerkelijk verhaal vanuit de woestijn.

De verwachtingen waren hooggespannen bij Boymans toen hij in de zomer de overstap maakte van FC Utrecht naar Al-Shabab in de Verenigde Arabische Emiraten.

De omstandigheden zagen er dan ook prima uit. Bij Al-Shabab kon hij meer verdienen dan dat hij in de eredivisie ooit zou krijgen en met Fred Rutten kreeg hij te maken met een Nederlandse trainer.

"We begonnen het seizoen goed onder Fred", vertelt Boymans telefonisch vanuit Dubai. "We stonden na vijf duels bovenaan en haalden de halve finales van de beker."

Boymans, die na zes competitieduels op twee goals stond, was de vaste spits onder Rutten. Hij kon half november in de thuiswedstrijd tegen Dibba Al-Fujairah dan ook nooit vermoeden dat het zijn laatste duel tot nu toe zou worden.

Het ging in die wedstrijd namelijk mis. Flink mis. Boymans schetst de situatie: "Er kwam een voorzet van de zijkant. Ik ging vol voor de bal, net als de doelman van de tegenstander. We kwamen in botsing en hij kwam met een elleboog tegen mijn slaap aan."

Boymans viel neer en slikte zijn tong in. De paniek was voelbaar langs de kanten van het warme voetbalveld. "Ik was echt even van de wereld. Gelukkig was de dokter er op tijd bij."

Voor de zekerheid liet de oud-spits van onder meer Willem II en VVV-Venlo in het ziekenhuis een scan maken. "Daaruit bleek dat er vocht in mijn hoofd zat. De club wilde geen risico nemen en ik mocht niet spelen."

'Ontslag Rutten een drama'

Ondertussen won Al-Shabab bijna geen duel meer, met het ontslag van Rutten als gevolg. Boymans vond het verschrikkelijk. "Een drama dat ik niet zag aankomen. Toen ik het hoorde, was mijn huis wel even te klein."

"Je hebt overal ratten en slangen bij een club, maar hier is dat wel heel erg. Er zaten mensen uit de staf op de bank die na een doelpunt niet eens juichten, omdat ze wilden dat Fred vertrok. Dan weet je dat het lastig wordt en dat als je verliest, je kop eraf wordt gehakt. Iedereen heeft hier zijn eigen vriendjes en eigen belangen."

Er kwam een andere trainer, maar de resultaten bleven ondermaats. "Het gaat nu tien keer slechter. Fred heeft het gewoon goed gedaan. Achteraf geven ze bij de club ook toe dat het een slechte keuze was om hem te ontslaan."

Rutten adviseerde Boymans om zijn hoofd koel te houden in Dubai. Dat werd lastig. Helemaal toen Al-Shabab in de transferperiode een nieuwe spits haalde uit Afrika.

Er mogen in de Emiraten maar vier buitenlanders per club ingeschreven worden. Boymans is momenteel de nummer vijf en mag daardoor sinds de winter geen wedstrijd meer spelen.

"Er is hier geen beleid, ze handelen in emotie", stelt een teleurgestelde Boymans. "Ik ben wel even flink boos geweest, maar ergens kan ik het ook wel begrijpen. Er was paniek in het bestuur. Ze hadden een spits nodig en wisten niet hoelang het nog zou duren voordat ik weer fit zou zijn."

En dus kwijnt Boymans, vorig seizoen nog een van de publiekslievelingen in de Galgenwaard, weg in de woestijn. Al wil hij niet spreken van een verloren tijd.

"Het is hier tactisch heel slecht. Dingen die wij in Nederland al in de B-jeugd leren, daar snappen ervaren spelers van dertig hier niets van. Maar als mens ontwikkel ik me wel. Je leert nieuwe dingen kennen, omgaan met een andere cultuur. Je moet jezelf soms in het diepe gooien om je grenzen te verleggen."

Weemoed?

Toch denkt hij weleens met weemoed terug aan de eredivisie. "De stadions hier hebben een capaciteit van 25.000, maar er zitten maar 2.500 mensen. Die entourage mis ik wel. Maar goed, we hebben een mooi appartement in het centrum van een mooie stad. Ik ben gelukkig hier."

Van de winter was er interesse uit Nederland en die lijkt ook deze zomer weer te komen. Boymans staat er zeker voor open, al plaatst hij wel een kanttekening: "Ik heb nog een contract voor twee jaar hierna. Als ik vertrek, dan weet ik wat ik qua financiën misloop..."