Verlamde Rienk kan dankzij een looprobot weer vooruit

Zo eindigt het eerste blog van Rienk Rozema. De 24-jarige Fries krijgt op 31 maart 2016 een ongeluk toen hij met zijn auto van de weg raakte. Hij wijkt uit voor een laagvliegende eend en wordt wakker op de achterbank van zijn auto.

Rolstoel

Hij weet gelijk dat het goed fout zit. Tegen de ambulancemedewerker die hem helpt zegt Rienk: "Ik heb mijn sleutelbeen gebroken en waarschijnlijk beland ik de rest van mijn leven in een rolstoel."

In het ziekenhuis blijkt dat hij naast zijn sleutelbeen ook vier ribben heeft gebroken. Verder heeft hij een klaplong en is zijn rug op twee plaatsen gebroken. Vanaf zijn borst is hij verlamd: een dwarslaesie.

Rienk is vastberaden om snel weer van alles te kunnen. Na vijf maanden revalideren haalt hij een aangepast rijbewijs, koopt een auto en sport hij alweer veel. Hij doet vooral aan handfietsen en crossfit om zijn armen te trainen. Zo kan hij makkelijker zijn rolstoel in en uit.

Twee weken geleden beleeft hij een hoogtepunt. Zijn vriendin regelt dat hij weer voor even kon lopen. Weliswaar in een looprobot, maar ze staan weer even op gelijke hoogte. Het is een mooi moment, maar toch ook vreemd. "Ik ben al zo gewend aan mijn leven in een rolstoel."

We spraken Rienk over hoe die technologie hem helpt in zijn leven:

Rienk legt zich niet neer bij wat hij allemaal niet (meer) kan. Hij doet er alles aan om het beste uit zijn situatie te halen.

Zo heeft hij sinds een maand weer werk. Hij is webdesigner bij een organisatie die vrijwilligerswerk voor jongeren regelt in arme landen. 31 maart, de dag waarop hij vorig jaar verlamd raakte, heeft hij 'gevierd'.

"Ik moest iets doen op die dag, maar het moest niet zielig zijn". Hij is gaan eten bij een restaurant dat eend serveerde.

Tegenslag

Soms is het of het niet zijn lichaam is. Hij voelt vreemde en soms mysterieuze pijntjes en heeft last van andere ongemakken. Zo heeft hij de laatste tijd veel blaasontstekingen gehad en af en toe het gevoel dat zijn billen 'slapen'.

Daarnaast moet hij zes keer per dag katheteriseren, om de dag zijn darmen spoelen en trekken zijn spieren soms ongecontroleerd samen.

Viagra

Maar één van de grootste frustraties is dat hij geen normaal liefdesleven kan leiden. "Op je vierentwintigste viagra slikken is echt niet relaxed." Als hij een keer intiem wil zijn met zijn vriendin, moet dat gepland worden.

Het avontuur dat hij had in de looprobot smaakt naar meer. Rienk is positief over de toekomst. Hij heeft zijn hoop gevestigd op de verdere ontwikkeling van het 'exoskelet'. "Mijn lichaam heeft natuurlijk een flinke klap gehad. Maar ik ben er wel van overtuigd dat ik ooit weer gewoon kan lopen."