Jeanet van der Laan, politieke strijder op het voetbalveld

Schrijver Ronald Giphart omschreef haar ooit als een ‘type Bosvelt’. Dat was rond de millenniumwisseling, toen Jeanet van der Laan in de bloei was van haar voetbalcarrière. Ze speelde 29 keer in het grote Oranje.

Anno 2017 beperkt ze zich tot wedstrijden in het veteranenteam van FC Lisse, met vrienden en familie. Allemaal mannen, overigens. Daarnaast speelt de inmiddels 37-jarige oud-international haar duels op het politieke veld. Als nummer 32 op de lijst van D66 probeert ze haar partij te helpen in de verkiezingsstrijd.

Tussen de jongens

Sport en politiek lijken twee werelden die mijlenver van elkaar af liggen, in het geval van Van der Laan geldt dat het voetbal juist de kiem heeft gelegd voor haar politieke interesse. Als 15-jarige speelde ze in de B-junioren, een team dat verder alleen uit jongens bestond.

De ploeg promoveerde en mocht uitkomen op landelijk niveau. Maar de regels van de KNVB voorzagen niet in een gemengd elftal in de hoogste divisie. Van der Laan mocht niet meedoen.

De tiener legde zich niet neer bij wat zij in een radiocolumn destijds 'discriminatie in het damesvoetbal' noemde. Als een geroutineerd spreker sprak ze haar afkeer uit over 'die rare, grijze mannen die ik nog nooit langs de lijn heb zien staan om naar mij te kijken'.

Nu, 22 jaar later, zegt Van der Laan: "Achteraf kan ik zeggen dat de KNVB er goed en zorgvuldig mee is omgegaan en heel snel de statuten heeft aangepast, waardoor ik goed kon meevoetballen met de jongens."

Sport als bindmiddel

De gewonnen strijd tegen de grijze heren opende de ogen bij Van der Laan. "Ik zag dat je door sport een bepaalde beweging in gang kon zetten, waardoor jongens en meisjes wel samen konden voetballen op een bepaald niveau. Ik zag dat sport een krachtig bindmiddel is."

Bovendien kreeg ze van huis uit een politiek bewustzijn mee. "Wij waren politiek geëngageerd. Mijn ouders namen ons ook vaak mee naar raadsvergaderingen. Ze wilden per se dat wij inzagen hoe het bestel werkte en hoe we daar als inwoners invloed op konden uitoefenen."

In D66 vond Van der Laan een partij die staat voor haar eigen kernwaarden. Met name op het gebied van onderwijs - ze is werkzaam bij een middelbare school - en sport hoopt de inwoonster van Lisse een bijdrage te kunnen leveren. Topsport wordt met name genoemd in het programma van de partij.

"We zien een voorbeeldfunctie in topsporters. Wat ik echter met name belangrijk vind, is dat we ook voor topsporters zorgen ná hun actieve carrière. Dat het ook voor hen mogelijk is om een studielening aan te vragen, zodat ze kunnen bouwen aan een maatschappelijke carrière."

Hoewel de hoogtijdagen als voetbalster al jaren achter haar liggen, draagt Van der Laan de topsportmentaliteit nog altijd met zich mee. Ook in haar politieke loopbaan. "Dat blijft er toch in zitten. Als je ergens aan meedoet, dan wil je ook winnen."

Het lijkt onwaarschijnlijk dat die mentaliteit haar een plaats in de Tweede Kamer gaat opleveren. Als nummer 32 van de lijst moet Van der Laan realistisch zijn. "Ik ga er ook niet van uit dat ik direct word gekozen."

"Dat was als sporter wel even slikken. Je wil meedoen, in de basis staan. Nu zit ik wel bij de selectie, maar ben ik wissel. Als sporter én als politicus moet je niet bij de pakken neerzitten en gewoon een nieuwe weg uitstippelen."