Hulp bij zelfdoding en euthanasie: dat gaat meestal over ouderen. Maar wat als je nog best wel jong bent en je het leven om welke reden dan ook niet meer ziet zitten?
Voor die groep was er vandaag een symposium van de NVVE in Utrecht, over jongeren en het zelfgekozen levenseinde, aan de start van de Week van de Euthanasie.
Een van die jongeren is Remon van 24. Hij is chronisch zwaar depressief en heeft angstklachten. Remon overweegt op de lange termijn euthanasie. "Ik ben hier omdat ik zelf al jaren best wel ernstige psychische klachten heb. Als ik me zo voel, dan hoeft het voor mij niet."
Remon heeft al veel behandelingen gehad die niet hebben geholpen, of onvoldoende. "Er zijn nog wel dingen die ik kan proberen en dat ga ik ook zeker wel doen, maar als ik uitbehandeld ben... ja, ik wil absoluut geen zelfmoord plegen, want dat lijkt me een vreselijke dood. Dus dan zou ik graag euthanasie aan willen vragen. Daarom besloot ik toch om hierheen te komen, om te kijken of ik er iets van kan opsteken."
Bij Remon begon het op z'n zestiende. "Eerst was het een soort overspannenheid. Ik deed veel te veel. Vroeger was het juist omgekeerd. Toen vond ik alles leuk, ik kon nooit kiezen. Daarnaast was ik ambitieus, ik had extra vakken op school en heel veel hobby's. En ik had een zware bijbaan, een krantenwijk 's ochtends."
"Mijn moeder zei altijd: hij propt 48 uur in 24. Ik was altijd bezig, was nooit ontspannen. Ik dacht, als ik straks m'n eindexamen gehaald heb, heb ik een paar maanden vakantie, dan doe ik wel rustiger aan. Maar het werd alleen maar erger."
"Ik dacht dat er vast wel een behandeling zou zijn, die aan zou slaan. Het heeft me heel erg verrast hoeveel schade chronische stress kan aanrichten. Maar ik heb zoveel behandelingen en medicatie geprobeerd. Inmiddels twijfel ik eraan of er ooit wel iets zal komen dat werkt. Ik zit nu aan een zwaar antidepressivum, het zwaarste zo'n beetje dat er is. De laatste behandeling is elektroshock, dat kan ik ook nog proberen.
Zelfmoord plegen wil Remon dus niet. "Eerst dacht ik, misschien kan zelfmoord ook wel op een nette manier. Maar mijn moeder heeft recent euthanasie gekregen, omdat ze uitgezaaide borstkanker had. Toen zag ik dat dat een hele mooie, menswaardige manier van sterven is. Zelfmoord is eigenlijk een mensonwaardige dood, zowel voor jezelf als voor anderen, dat wil je niemand aandoen."
Maar er is nog een reden dat Remon geen zelfmoord wil plegen. "Ik wil graag mijn hersenen doneren aan de Nederlandse hersenbank, voor wetenschappelijk onderzoek. Dat kan alleen bij euthanasie, want dat moet lang van tevoren voorbereid worden. Er komt dan ook een ambulance die je naar een ziekenhuis brengt, waar je hersenen worden ingevroren voor onderzoek. En dat kan niet bij zelfmoord."
Remon kan thuis niet echt over zijn plannen praten. "Mijn vader heeft er natuurlijk veel moeite mee, die is nog diep in de rouw van mijn moeder", zegt Remon. "Gelukkig is het voor mij nog wel ver weg, voordat het aan de orde is. Ik heb nog behandelingen die ik moet proberen en een euthanasietraject duurt ook best lang. Ik ben er nog wel even."