In het weekend een keer naar de huisartsenpost (HAP) geweest in Amsterdam, Haarlem of Beverwijk? Dan kan het zijn dat je onderzocht bent door huisarts Marjan Kruijer. Zij werkt er 's avonds, 's nachts en in het weekend. "De laatste vijf jaar zie ik steeds meer mensen op de HAP, ze komen ook vaker en sneller", zegt ze.
Maar wanneer is je klacht nou ernstig genoeg? Dat is niet altijd even makkelijk in te schatten. Daarom legden we Marjan tien situaties voor waarin je je kunt afvragen: moet ik wel of niet naar de HAP?
Duurt lang
Soms is Marjan de enige dokter op 300.000 potentiële patiënten. Dan is het bijna altijd hollen en soms moeilijk om iedereen van dienst te zijn. "Als er een bejaarde gevallen is én een baby aan de vernevelaar moet omdat hij geen lucht krijgt, kan ik me niet zo goed inleven als iemand met een pijnlijke kuit zit te zuchten omdat hij lang moet wachten."
Om chagrijnig van te worden, zou je zeggen. Maar assistenten hebben er meer last van dan de dokters. "Zij krijgen die mensen elke keer weer aan de balie met de vraag waarom het zo lang duurt." Dat probeert Marjan dan uit te leggen. "Als we niet met spoed naar je toe komen rennen, is het juist goed, want het betekent dat je niet echt heel ziek bent."
24 uur per dag naar de dokter
We zijn inmiddels gewend dat we 24 uur per dag toegang hebben tot diensten: we kunnen altijd bankieren, supermarkten zijn tot 's avonds laat open en bij sommige sportscholen kan je ook 's nachts de loopband op.
Marjan ziet dat veel twintigers en dertigers ook diezelfde verwachting hebben van de huisarts. "Overdag werken ze of doen ze iets anders en dan komen ze met klachten die echt niet na half 6 ontstaan, iets als hoesten bijvoorbeeld. Dat kan echt wel tot morgen wachten."
Op dit moment is de gezondheidszorg nou eenmaal zo ingericht, zegt Marjan. "Beeld je even in dat ik de enige arts op een post ben. En denk dan nog even na of je met je hoestje 's avonds naar de HAP wil komen."