De Amerikaanse rapper iLoveMakonnen, bekend van de hit Tuesday met Drake, is uit de kast gekomen. Er gingen al een tijdje geruchten en vandaag maakte hij daar een einde aan: "I'm gay", schreef Makonnen Sheran, zoals 'ie werd geboren, vanochtend op Twitter.
Hij is niet de eerste - een paar jaar geleden kwam Frank Ocean er ook al voor uit dat hij op mannen valt - maar echt mainstream is het ook nog niet. "Het is nog steeds een grote stap", zegt Maartje Buise. Zij studeerde af op homo's en machogedrag in de Nederlandse hiphop. "Hij doet het ook vroeg in z'n carrière. Dat kan best een risico zijn, maar het kan er ook juist voor zorgen dat meer mensen hem gaan checken."
Het blijft dus best uitzonderlijk dat een mannelijke artiest in de hiphop of urban scene uit de kast komt. "Maar ik heb echt het gevoel dat het de afgelopen jaren toleranter wordt", zegt muziekjournalist Timo Pisart.
Toen Frank Ocean uit de kast kwam, viel het volgens hem ook best mee met homofobe reacties. "Terwijl Frank Ocean in een collectief met Tyler, The Creator zit. Een rapper die er haast een sport van maakt om zoveel mogelijk scheldwoorden voor gay in z'n teksten te stoppen. Overigens zei hij wel dat hij dat los zag van elkaar en dat hij achter Frank staat."
Minder stoerdoenerij
In het verleden was er volgens Timo veel meer homofobie in die wereld. In 2013 zei Snoop Dogg nog in een interview dat hij het homohuwelijk steunt, maar dat de rapwereld niet klaar was voor homoseksuele artiesten.
"Maar dat hele idee dat het alleen maar een stoere mannenwereld is, dat verandert. Het gaat langzaam, maar het verandert." iLoveMakonnen krijgt vandaag voornamelijk positieve reacties op social media.
Kanye West sprak zich tien jaar geleden al uit over hiphophomofobie:
Die veranderingen zie je zeker in het kamp van Drake, met wie iLoveMakonnen Tuesday maakte. "Hij is juist niet zo bezig met stoerdoenerij, maar laat ook zijn emo-kant zien. Het is helemaal niet erg om te laten zien dat je gevoelig en kwetsbaar bent in de hiphop."
Daar is Maartje het mee eens: "In de hiphop wordt in teksten veel gefocust op de relatie man-vrouw. En ze weet niet of Nederland er klaar voor is. "Het is wel typisch mannelijke muziek. Maar in het algemeen zie ik wel een verandering. Je hoeft niet speciaal heel stoer te zijn in de scene."
Macklemore & Ryan Lewis spraken zich uitdrukkelijk uit voor gelijkheid en tolerantie met hun hit Same Love. "Dat helpt wel voor de acceptatie", zegt Maartje. "Al denk ik eerder dat mensen die het idee hebben dat hiphop heel erg homofoob is, hierdoor meer naar het genre gaan luisteren, in plaats van dat het voor grote verandering zorgt in de hiphopscene zelf."
Voor mannen is het moeilijker dan voor vrouwen, denkt Maartje. "Het blijft blijkbaar toch eng om als vrouwelijk gezien te worden. Dan zie je dat genderstereotypen nog wel meespelen. Andersom is het toch wat makkelijker. Er zijn ook meer vrouwelijke artiesten die ervoor uitkomen dat ze lesbisch of biseksueel zijn. Zoals Azealia Banks."
Wat ook mee kan spelen is dat artiesten niet de behoefte hebben om de stem van de LHBT-community willen worden. "Dat gebeurde in de popmuziek bijvoorbeeld bij Sam Smith", zegt Timo. "Die vond dat zijn seksualiteit geen onderwerp van gesprek zou moeten zijn."
Breder
Er is dus verandering, maar het gaat langzaam. En dat geldt trouwens niet alleen voor de hiphopscene, zegt Timo. "Als je naar de Nederlandse popmuziek kijkt, zitten daar ook niet veel openlijk homoseksuele zangers tussen. Naast Geer en Goor dan. We kunnen wel zeggen dat het echt iets van de hiphopscene is, maar het is veel breder."