Nu hoort Murray eindelijk écht bij de Big Four

De erelijst van Andy Murray, waarop al drie grandslamzeges, twee gouden olympische medailles en Davis Cup-winst prijken, was al indrukwekkend. Maar met de eerste plaats op de wereldranglijst, die hij met zijn finaleplaats bij het masterstoernooi in Parijs in bezit heeft gekregen, is zijn cv compleet en behoort hij écht tot de Big Four.

Ruim twaalf en een half jaar geleden, op 2 februari 2004, begon de hegemonie van de Big Four: Roger Federer, Rafael Nadal, Novak Djokovic en Andy Murray.

Federer schreef dat jaar de Australian Open op zijn naam en loste daardoor de Amerikaan Andy Roddick af als aanvoerder van de mondiale tennisladder. Sindsdien wordt het tennis gedomineerd door genoemd kwartet.

Maar waar Federer, Nadal en Djokovic ieder drie termijnen de positie als beste tennisser ter wereld bekleedden, stond Murray altijd in de schaduw. Er werd zelfs gesuggereerd dat de term de Big Three meer op zijn plaats was. Die suggestie is nu voorgoed verleden tijd.

Murray is de 26ste speler sinds 1973 - toen de huidige puntentelling werd ingevoerd - die de wereldranglijst aanvoert. Roger Federer stond het langst aaneengesloten bovenaan: 237 weken. De Australiër Patrick Rafter mocht zich in 1999 slechts één week de beste tennisser ter wereld noemen.

Lleyton Hewitt was op 20-jarige leeftijd de jongste debutant als nummer één. De 29-jarige Murray is op zijn beurt, na John Newcombe (30), de oudste debutant als beste tennisser.

Het geduld van de Schot werd dan ook behoorlijk op de proef gesteld. Hij heeft een dubieus record in handen als degene die er het langst over deed om de stap van nummer twee naar nummer één te maken: al op 17 augustus 2009 was hij slechts één plekje verwijderd van eeuwige roem. Zeven jaar na dato komt zijn droom alsnog uit.