Pokémon in je achtertuin? Zo worden ze in het spel geplaatst

Je kunt ze deze dagen niet ontwijken: mensen die op hun smartphone-scherm turen, op zoek naar een Pokémon. Gebruikers lopen overal rond en veroorzaken in sommige gevallen ook overlast. ProRail en Veilig Verkeer Nederland hebben er al voor gewaarschuwd.

Maar hoe komen die virtuele beestjes nou in het spel terecht? Om eerst maar even een mythe de wereld uit te helpen: gebruikers hoeven niet op privéterrein - zoals je achtertuin - te komen om een figuurtje te vangen. Alle Pokémon kunnen vanaf de openbare weg gevangen worden.

Wel is het zo dat zogenoemde Pokéstops, plekken waar je hulpmiddelen kunt krijgen om Pokémon te vangen en Pokégyms, waar je de Pokémon tegen elkaar laat strijden, in sommige gevallen op privé-terrein terechtkomen.

Het begin

Het spel is ontwikkeld door Niantic, een bedrijf dat ooit onderdeel uitmaakte van Google. Het spel is dus niet afkomstig van Nintendo, dat een aantal spellen heeft ontwikkeld rond de wezentjes. Nintendo heeft alleen een licentie gegeven aan de ontwikkelaars. Nieuwssite Mashable sprak met Niantic-topman John Hanke, hij legt uit hoe het spel tot stand is gekomen.

Pokémon Go is niet het eerste spel dat onder leiding van Hanke is ontwikkeld. Dat was Ingress, net als Pokémon Go een augmented reality-spel. Je smartphone projecteert met behulp van de camera een digitale laag over de omgeving heen. In Ingress strijden spelers om verschillende terreinen, waarvoor een uitgeklede versie van Google Maps dient als basis.

Bestaande locaties zijn een belangrijk onderdeel van Ingress. Hanke en zijn team kozen daarvoor opvallende plekken, zoals het Vrijheidsbeeld in New York of de Dam in Amsterdam. Maar ook een brug of een opvallende muurschildering kan als locatie in het spel terechtkomen.

Vervolgens vroeg het team aan de 15 miljoen Ingress-spelers om mee te denken: welke andere locaties moeten er in het spel komen? Dit leverde een enorme database op met allerlei plekken. Dat werd de basis van Pokémon Go.

De populairste locaties uit Ingress worden gebruikt als Pokégym (zoals Central Park in New York), de iets minder populaire locaties als Pokéstops.

Veilig

Om te bepalen waar de Pokémon-figuren zelf zouden verschijnen, werd een nieuwe database opgezet. Deze werd volgestopt met geografisch interessante plekken. Hierdoor zouden Waterpokémon bijvoorbeeld bij een rivier te vinden moeten zijn.

Gebruikers moeten vervolgens met de gps van hun smartphone op zoek gaan naar de beestjes, die via een algoritme worden gegenereerd.

Dat klinkt allemaal vrij onschuldig. Maar in de praktijk betekent het dat mensen op allerlei locaties proberen om de figuurtjes te vangen. In principe hoeven ze daarvoor niet op privé-terrein te komen.

Onveilige situaties worden dus niet zozeer veroorzaakt door het spel, maar meer door de manier waarop gebruikers ermee omgaan. De makers zelf benadrukken dat ze het spel zo veilig mogelijk hebben proberen te maken.

“We proberen de plekken waar Pokémon gevangen kunnen worden te beperken, zodat mensen niet opeens op de snelweg gaan wandelen”, zegt Hanke. Dat neemt uiteraard niet weg dat mensen makkelijk zo druk met het spel bezig kunnen zijn, dat ze niet meer door hebben waar ze lopen.