Sedoc: zo afscheid nemen doet pijn

Op een druilerige middag in het Olympisch Stadion kwam de loopbaan van hordenloper Gregory Sedoc ten einde. Voor de 34-jarige atleet had de EK in eigen land een feestelijk afscheid moeten worden, maar een rugblessure zorgde ervoor dat zijn laatste race op de 110 meter horden een drama werd.

Sedoc had zich zijn afscheid heel anders voorgesteld. Dat had zaterdag moeten gebeuren in een vol Olympisch Stadion, in de halve finales of de finale van de EK. De olympische limiet voor Rio (13,42 seconden) had hij al een tijdje uit zijn hoofd gezet.

De atleet, die in 2007 zijn grootste succes vierde met de Europese indoortitel op de 60 meter horden, wilde met een mooie race afscheid nemen. Voor eigen publiek. "Daar heb ik vier jaar alles voor gegeven."

Dat hij vrijdag in Amsterdam aan de start van zijn serie stond, was eigenlijk al een klein wonder. Donderdag bij de laatste training wilde de atleet iets oppakken. Het schoot in zijn rug en de intensieve behandelingen tot ver in de avond en opnieuw op vrijdagochtend voor zijn race boden niet het gewenste resultaat. Sedoc meldde zich met flinke pijn bij het startblok. Na de start raakte hij bijna elke horde.

"Ik was eigenlijk niet in staat te lopen, maar ik heb hier vier jaar naartoe gewerkt. Vanochtend wist ik al dat het mis was. Elke horde deed zo verschrikkelijk veel pijn. Ik heb gebeden. Zo wil je geen afscheid nemen", klonk het emotioneel na zijn laatste race.

Depressie

Sedoc is trots op zijn loopbaan, die hem echter ook een tijd in een diep zwart gat bracht. In 2011 werd de hordenspecialist voor een jaar geschorst omdat hij tot drie keer toe een fout maakte met zijn where-abouts. Een atleet moet daarbij precies aangeven waar hij verblijft, zodat hij beschikbaar is voor dopingcontroles. Sedoc was slordig geweest met het invullen en werd een jaar buitenspel gezet.

Nog steeds kampt hij met de gevolgen van die affaire. "Ik heb er een zware depressie aan overgehouden. Dat kleeft nog steeds aan me", keek hij vrijdag terug op die donkere periode.

Na een jaar kwam hij terug en Sedoc wist zich toch nog te kwalificeren voor de Olympische Spelen in Londen in 2012.

"Ik heb in Athene, Peking en Londen op de Olympische Spelen gestaan. Londen was het mooiste. Engeland is een echt atletiekland. Ik heb heel bijzondere mensen leren kennen. Atletiek heeft me uiteindelijk ook veel gegeven. Atletiek heeft mijn hele leven gevormd."

Sedoc wordt dit jaar 35. "Het is mooi zo. Het is klaar. De laatste jaren waren zwaar. Vergeet niet dat ik er een fulltime baan naast heb. Ik wilde hier per se lopen. Bij het ontbijt zei ik nog tegen een aantal Nederlandse sporters: het zal toch niet zo zijn dat ik me moet afmelden. Ik had graag anders afscheid genomen."