'Belgische stuurde jarenlang geheime berichten via Teletekst'

Een medewerkster van het Belgische Teletekst zegt in de beginjaren van het medium een van de pagina's te hebben gebruikt om privéberichten naar haar man te sturen. Linda Van Crombruggen biecht dat op in een interview met Het Nieuwsblad.

De VRT stopt volgend jaar met het medium. Daarom durft de voormalige Teletekstmedewerkster nu met haar verhaal naar buiten te komen. Ze stuurde onder meer "We zitten zonder brood. Wil jij nog even naar de winkel" en "Kun je mij om kwart over zes komen halen aan het station?".

BRT Teletekst begon in 1980. Linda Van Crombruggen gebruikte als twintiger jarenlang pagina 848 om berichten naar haar man te sturen. "Ons huisnummer plus 700", volgens de nu 56-jarige vrouw. Er waren toen nog geen sms, smartphones of WhatsApp.

'Ik was jong'

848 was een pagina die niet werd gebruikt. Er was enkel een zwart scherm te zien. Om de informatie 'onder water' op te halen moest haar man op het vraagteken van zijn afstandsbediening drukken. Van Crombruggen stopte met het plaatsen van haar geheime berichten toen een kijker ontdekte dat pagina 848 actief was en er een zwart scherm was te zien. Ze was bang dat iemand anders dan haar man op het vraagteken drukte en de berichten zou ontdekken.

Ze noemt het vanuit het oogpunt van beroepsethiek eigenlijk niet verantwoord. "Maar ik was jong en Teletekst was nieuw en dan ga je eens experimenteren", zegt Van Crombruggen.

Jarige vader

Een medewerker van NOS Teletekst uit de beginjaren zegt dat het vraagteken op de afstandsbediening toen inderdaad werd gebruikt. "Dan was er een pagina met een quiz en als je het antwoord niet wist, kon je op het vraagteken drukken en kreeg je de oplossing", zegt hij. "Maar het is er al jaren uit."

Hij zegt in de eerste jaren van het medium ook wel eens een paar seconden een persoonlijke boodschap op de pagina's te hebben gezet. "Dan was mijn vader jarig en dan zette ik een felicitatie op een pagina die niet werd gebruikt. Dan belde ik hem op en zei tegen hem welke pagina hij moest intoetsen. Als hij hem dan gevonden had, haalde ik de pagina gauw weg. Dan kon niemand die meer oproepen, maar mijn vader had hem dan wel op zijn eigen tv staan. Net zolang tot hij een ander paginanummer intoetste of de tv uitschakelde."