"Het is verrassend stil voor de hoeveelheid mensen om me heen", laat Charlotte (20) weten vanaf het Beursplein in Brussel. Vanochtend nam ze de trein naar het centrum om naar school te gaan, maar nu komt ze de stad niet meer uit.
Sinds de aanslagen ligt het vervoer volledig plat. Ze doet verslag vanaf het plein, waar Brusselaars samenkomen met stoepkrijt, bloemen en ballonnen.
"Ik ben hier nu ruim een uur en kan geen kant op. Ik weet niet zo goed hoe ik me voel. Bang ben ik niet, ik zit nog vol ongeloof. Het is zo ontzettend jammer dat dit kan gebeuren", zegt ze.
Het grijs van de grond op het plein is inmiddels niet grijs meer: honderden gekleurde teksten en tekeningen sieren het plein. Een kleine greep uit de teksten: 'het leven weent', 'leg je wapens neer' en 'nous sommes contre le batards' ('wij zijn tegen de klootzakken').
"Een paar studenten hebben krijtjes meegenomen en vragen mensen of ze ook een boodschap willen schrijven. Het hele plein staat al vol." Zelf schreef Charlotte ook iets: 'Hoe is het nu werkelijk zo gekomen? Ik dacht dat we allemaal vrienden waren.'
Op de trappen van het beursgebouw worden bloemen neergelegd. Charlotte ziet dat mensen hun schrik en verdriet op verschillende manieren uiten. "Ik zie nu een vrouw huilen, ze legt ook bloemen neer. Er zijn ook mensen die in hun eigen wereld lijken te zitten en het plein voorbij lopen. Maar het feit dat zoveel mensen even blijven staan, is al een uiting van emotie."
Ik hoop dat mijn vader me vanavond kan ophalen.
Ondanks de verbroedering op het Beursplein blijft de spanning voelbaar. "De politie controleert iedereen met fietstassen of een grote rugzak." Hoe Charlotte vandaag thuiskomt, weet ze niet. "Ik blijf hier nog maar even kijken, er is niets dat ik nu kan doen. Ik hoop dat mijn vader me vanavond kan ophalen."