Verdachte googelde naar Utrechtse serieverkrachter
De man die ervan wordt verdacht de Utrechtse serieverkrachter te zijn zocht op internet naar informatie over de Utrechtse serieverkrachter. Ook googelde hij informatie over dna, uitkeringen tijdens detentie en zelfmoord.
Dat bleek tijdens de eerste zittingsdag in de zaak tegen Gerard T. Hij wordt ervan verdacht vier vrouwen te hebben verkracht in de omgeving van Utrecht. Hij liep tegen de lamp toen hij verplicht dna moest afstaan na een fietsendiefstal. T. beriep zich tijdens de zitting, opnieuw, op zijn zwijgrecht.
Het proces gaat morgen verder, dan zal ook de strafeis bekend worden gemaakt.
Gewelddadiger
De slachtoffers van de Utrechtse serieverkrachter werden op een steeds gewelddadiger manier misbruikt, zo blijkt uit de feiten die aan het begin van het proces werden voorgelezen.
In het feitenrelaas zijn de gruwelijke details van de verkrachtingen niet weggelaten. De rechter gaf het publiek dan ook de gelegenheid weg te lopen tijdens het voorlezen, als de feiten te aangrijpend zouden worden.
Ook op een expliciete oproep van de rechter om te spreken, reageerde T. niet. Hij heeft sinds zijn aanhouding anderhalf jaar geleden niets verklaard. Ook heeft hij geen van de feiten waarvan hij wordt verdacht bekend.
Na een fietsendiefstal werd T. verplicht dna af te staan. Hij weigerde in eerste instantie, maar na een tweede oproep gaf hij er toch gehoor aan. Twee dagen voor het zover was deed T. een zelfmoordpoging.
Verklaringen
De rechtszaak begon met het voorlezen van de feiten waarvan T. wordt verdacht. De gedetailleerde verklaringen hoorde T. ogenschijnlijk onbewogen aan.
Het eerste slachtoffer werd vaginaal, oraal en anaal verkracht, begin september 1995. De verdachte veegde zich schoon met een T-shirt van het slachtoffer, dat zij mee naar huis nam.
Het tweede slachtoffer, een 16-jarig meisje, werd tien dagen later verkracht. Zij vroeg de dader een condoom te gebruiken, maar hij reageerde dat hij haar niet zwanger zou maken.
De derde zaak waarin dna-bewijs is gevonden, was eind september 1995. Daarbij werd de verdachte nog gewelddadiger dan bij de andere vrouwen. De vrouw werd onder meer met een voorwerp verkracht.
De vierde verkrachting was in oktober 2001. Een 16-jarig meisje werd gedwongen van haar fiets te stappen en mee te komen. Ze liet met opzet haar tas op de bagagedrager zitten, in de hoop dat mensen haar zouden vinden. Ze werd vastgebonden aan een boom. Pas uren later, rond middernacht, werd ze door een bekende gevonden. Het dna van de verdachte is op haar jurk gevonden.
Er werden nog meer verkrachtingen en aanrandingen aan de Utrechtse serieverkrachter toegeschreven, maar alleen de vier zaken waarin dna is gevonden dat wijst naar T. worden voor de rechter gebracht.
Hoewel T. heeft aangekondigd zich te beroepen op zijn zwijgrecht, liet hij zijn advocaat eisen dat zijn stemgeluid niet wordt opgenomen. De rechtbank heeft dat verzoek toegestaan. Via zijn advocaat zegt hij dat hij een traumatische jeugd heeft gehad. Maar omdat hij nergens aan meewerkt, kan niet worden vastgesteld of T. inderdaad een stoornis heeft.