Printen met speelgoed en bacteriën
- NOS
De studenten komen van verschillende studierichtingen - NOS
De 3D-printer waarmee de biofilm wordt gemaakt - NOS
De lagen bacteriën liggen netjes gerangschikt - NOS
De biofilms kunnen in allerlei vormen worden geprint - NOS
De studenten hebben de 3D-printer zelf gebouwd
Studenten van de TU Delft hebben een manier gevonden om met bacteriën te printen. Met een 3D-printer, gebouwd van het speelgoed Knex, maken zij zogenoemde biofilms. Dat zijn laagjes van bacteriën, die door middel van heel dunne draadjes aan elkaar vast zitten.
Als een biofilm uit schadelijke bacteriën bestaat, kan dat problemen veroorzaken. Een voorbeeld daarvan is tandplak. Maar ook goede bacteriën kunnen een biofilm vormen.
Biofilms worden in de wetenschap voor verschillende doeleinden gebruikt. Om producten zoals tandpasta te testen maar ook bij het maken van medicijnen.
DNA
Lang niet alle bacteriën kunnen een biofilm vormen. Daarom hebben de studenten DNA met de genetische informatie van een biofilm in een bacterie geplaatst die dat van nature niet heeft. Deze bacteriën vormen hierdoor draden zodat ze aan elkaar vast blijven zitten. Op deze manier zijn de bacteriën makkelijk te structureren en dus makkelijker te onderzoeken.
Wedstrijd
De studenten doen mee aan een wetenschapswedstrijd in het Amerikaanse Boston. Het team van de TU Delft heeft zeventien tegenstanders in zijn poule. Aan de wedstrijd doen 285 teams uit de hele wereld mee.
“De opdracht was het ontwerpen van een bacterie die iets functioneels kan en zo ontstond bij ons het idee om een bacterie te maken waarmee je kunt printen”, zegt Marit van der Does, een van de deelnemers. Om te bewijzen dat dit met hun bacteriën ook echt kan, heeft het team zelf een 3D printer gebouwd.
Sneller, duurzamer en goedkoper
De studenten hopen dat hun idee een bijdrage kan leveren aan de wetenschap. Ze verwachten dat het produceren van producten met behulp van biofilms een stuk sneller gaat door inzet van de printer.
Biofilms zelf worden ook sneller gevormd. Hierdoor kost onderzoek naar producten die biofilms tegengaan minder tijd. Onderzoek zou dus goedkoper en duurzamer moeten worden. Of dat daadwerkelijk zo is, moet de toekomst uitwijzen.