'Er zijn stukken in het bos waar het wel herfst lijkt'
Door verslaggever Maino Remmers
"Je kunt op pantoffels het gebied in", zegt boswachter Theo Quekel. Natuurgebied De Brand, onderdeel van de Loonse- en Drunense Duinen, is eigenlijk moerasland. Maar de sloten staan droog en uitlopers van beukenbomen zijn verdroogd.
De brandweer is extra alert op bosbranden. "Eigenlijk is die droogte veel erger dan zo'n bosbrand. Dat groeit wel weer aan als het vuur uit is. Maar hier horen kikkers te zitten, zoals de zeldzame boomkikker. Maar ik zie ze nergens". Planten verdrogen en er zijn te weinig insecten die als voedsel dienen voor veel dieren. "Er zijn stukken in het bos waar het wel herfst lijkt".
Fris en groen
Boeren moeten veel extra kosten maken om gewassen te besproeien. Martijn Thole moet uren een dieselpomp laten draaien om zijn graslanden fris te houden. "Er komt veel te weinig gras af dus moet ik voer bij kopen. Bovendien slurpt die pomp dag en nacht brandstof".
Op het eerste gezicht lijken de weilanden er groen en fris bij te liggen als je er langs rijdt. Maar wandelend door de percelen kraakt het droge gras onder je voeten en zie je veel zand. "Het kost ook veel extra tijd omdat je slangen moet uitleggen en de regeninstallatie steeds moet verzetten", zegt Thole.
Noordenwind
Januari en februari waren relatief nat, maar sinds maart is het veel te droog. "Daar komt ook de noordenwind bij die koude maar vooral ook droge lucht aanvoert", zegt boswachter Quekel. Hij denkt dat dit zeker een gevolg is van klimaatverandering. Andere wind, drogere perioden. "Een flinke stortbui is niet genoeg, dat water verdampt allemaal. Het moet echt een paar dagen doorregenen".
Vanwege de lage grondwaterstand mogen boeren in grote delen van Brabant geen oppervlaktewater gebruiken om te sproeien. "Wij hebben zelf putten maar je merkt wel dat de pompen harder moeten werken om het water omhoog te halen", zegt Thole die met zijn bedrijf in Veldhoven zit.
Feitelijk is de verdroging al veel langer gaande. "Door alle bebouwing zijn er ook meer gemalen gekomen om de boel droog te houden" zegt boswachter Quekel. "Daardoor is de grondwaterstand in de hele provincie constant al veel lager dan oorspronkelijk. Dat merk je aan de natuur".
Zo draaien in Eindhoven gemalen om de stad droog te houden. "Dat zoete water lozen ze op het kanaal dat uiteindelijk via rivieren gewoon in zee stroomt terwijl wij hier op een paar kilometer afstand met een dure regeninstallatie het land moeten besproeien".
Boer Thole wil samen met zijn collega's best meebetalen aan een pijpleiding die naar het buitengebied loopt. "Dat is eigenlijk toch veel duurzamer dan dat wij dieselpompen laten draaien om grondwater op te pompen".