NOS Sport

Timothy Beck heeft respect voor zijn verslaafde vader

  • ANP
    Timothy Beck mocht bij de Olympische Spelen van Vancouver de vlag dragen
  • NOS
    Timothy Beck wordt geïnterviewd door Robbert Meeder
  • NOS
    Ziet de zoon van Timothy Beck een carrière in de journalistiek zitten?

Timothy Beck spreekt openhartig over zijn jeugd in de serie Sportgasten, op zaterdagavond tussen 22.00 uur en 23.00 uur in Langs de Lijn. De oud-atleet en bobsleeër spreekt voor het eerst publiekelijk over zijn atypische jeugd en de aparte levens van zijn ouders.

Natuurlijk passeren ook de sportprestaties van de drievoudig olympiër de revue. En het moment dat hij als vlaggendrager de Nederlandse equipe aanvoerde in Vancouver. "Ik was zo trots op dat moment."

"Ik heb een nogal aparte opvoeding gehad. Mijn vader is denk ik aan alles verslaafd geweest wat je je maar kunt voorstellen. Heroïne, cocaïne, alcohol. En ik kan me voorstellen dat mensen daar van alles bij denken. Maar wij, mijn twee broers en ik, zijn juist goed terechtgekomen. Wij hebben toen nooit het gevoel gehad dat we heel vreemd leefden. Maar als ik er nu op terugkijk, was het natuurlijk heel apart."

Blonde hippie en Amerikaanse studente

Zijn vader, een blonde hippie uit Assen, trouwde al jong met een Afro-Amerikaanse studente, die op studiereis was in Nederland. Het begon zeer romantisch, maar al snel ontstonden de eerste barsten. Intussen waren er al drie zoons geboren, waarvan Timothy de middelste is. Er gebeurde van alles in het gezin, waarna Becks moeder toen hij nog jong was naar Amerika vertrok en jarenlang spoorloos was. Ook voor haar kinderen.

"Mijn moeder was in Amerika. Dat was wat we wisten. Ze had geen vaste woon- of verblijfplaats. Als kind denk je alleen maar aan spelen en sporten. Maar nu ik terugdenk, is het toch vreemd. Ze had een hele goede opleiding, was superintelligent en kwam uit een hele goede familie", aldus Beck.

"Maar ergens is er iets fout gegaan. Als je op straat kijkt en je ziet mensen die zwerver zijn, vraag je je ook wel eens af: hoe komt zoiets? Ik veroordeel nooit iemand, want je weet nooit wat zich heeft afgespeeld." Het overlijdensbericht van zijn moeder kwam in 2006.

Troy Douglas, Patrick van Balkom en Timothy Beck na de WK-finale van 2003

'Mijn vader was pas 48, veel te jong'

"Mijn vader probeerde alles uit. Hij overleed ook veel te jong door zijn verslavingen, was pas 48. Hij zei altijd: 'Ik geef het slechte voorbeeld. Dan weten jullie hoe jullie het niet moeten doen.' Maar naast die humor, zorgde hij er altijd voor dat het goed met ons ging. Al was hij de hele nacht wakker, hij maakte ontbijt voor ons. Daarna - vertelde hij ons jaren later pas - dook hij zijn bed in om zijn kater uit te slapen."

Maar er was meer. "Hij las heel veel. Ging altijd in gesprek met ons, over van alles en nog wat. Hij had ook veel aandacht voor onze vrienden. Wie je ook meenam. Hij maakte echt contact, was echt geïnteresseerd, onthield alles. We gingen ook veel de natuur in. Leuke dingen doen. Hij had alleen helaas een verslavingsprobleem. Het heeft me geen trauma opgeleverd. Want sport was zo’n goede uitlaatklep. Als het slecht ging thuis, ging ik gewoon nog harder trainen."

Als het slecht ging thuis, ging ik gewoon nog harder trainen.

Timothy Beck

Arend Glas en Edwin van Calker

Beck is bezig aan een autobiografie en kijkt nu ook met nieuwe ogen naar zijn jeugd. "Als je ouder wordt, zie je wel dat je raar woont. Bij anderen is de koelkast wat voller, haha. En zit er niet alleen bier in. En er zitten geen gaten in de vloerbedekking." Hij heeft nog brieven van zijn vader en e-mails van zijn moeder. "Die ben ik nu allemaal aan het lezen. Ik hoop dat steeds meer duidelijk wordt. Bijvoorbeeld waarom mijn moeder precies is vertrokken."

In de serie Sportgasten gaat het zaterdagavond niet alleen over de ouders van Beck en zijn jeugd. Met bobslee-piloot Arend Glas, die rechts-extremistische sympathieën had, had Beck een haat-liefde-relatie. "Het is een apart figuur. En ik heb veel met hem gediscussieerd over zijn ideeën. Maar ik heb ook veel aan Arend te danken."

Uiteraard ontbreekt ook niet het verhaal van Edwin van Calker die niet naar beneden durfde op de bobbaan in Vancouver, bij wie Beck in de bob zat. Maar ook de bronzen WK-medaille van Parijs (4x100 meter) komt ter sprake. Terwijl iedereen feestvierde, bleef Beck op het oog heel cool. Nu zegt hij: "Iedereen was euforisch. Logisch. Maar ik dacht aan mijn moeder. Ik wist niet waar ze was."

Sybren Jansma, Timothy Beck, Arnold van Calker en Edwin van Calker tijdens de OS in Vancouver

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl