Eelco Gelling terug in Grolloo voor expositie
Jeroen Wielaert
Verslaggever
Jeroen Wielaert
Verslaggever
Door verslaggever Jeroen Wielaert
Voor de boerderij in Grolloo begonnen ze zich al zorgen te maken. Zou Eelco Gelling wel op tijd komen voor de opening van zijn eigen tentoonstelling of liet hij weer op zich wachten? Het was vaak genoeg gebeurd in de roemruchte tijd van bluesband Cuby + Blizzards: Gelling was nergens te bekennen op het geplande tijdstip. Tien minuten later stond hij er toch, een flesje bier in zijn hand.
In het Drentse dorp werd het vanmiddag een weerzien van de generatie van toen, met grijze haren en geplooide gezichten. Hans Kinds en Willy Middel waren voor de opening van de tentoonstelling Eelco Gelling - Geweldenaar op de Gitaar naar het C+B Museum gekomen. Zij zijn de mannen uit een van de eerste Asser-bezettingen van The Blizzards.
Gelling is nadrukkelijk aanwezig op foto's uit verschillende perioden die zijn neergezet onder de stemmige bomen aan de Voorstreek, vlak bij het voormalige stamcafé Hofsteenge. Bijna 69 is hij en glimmend kaal. Samen met Jan Akkerman onthulde hij met een ruk aan een touw een zwart-wit-foto uit de glorietijd waar hij op staat met zijn karakteristieke lange haren, spelend op zijn Les Paul.
Gelling kon die gitaar lyrisch laten zingen. "Een openbaring", zei Akkerman. "Ik speelde destijds nog in The Hunters. Ik zag ze in Sarasani in Amsterdam. Ik vond het heel goed."
Speelstijl
Het was een heel eigen Gelling-geluid. Zijn solo halverwege Window of My Eyes blijft een van de hoogtepunten uit de popgeschiedenis. "Handgemaakte muziek", noemde wijlen Harry Muskee het graag.
Bij de opening van de expositie had Gelling moeite om zijn eigen stijl te omschrijven. "Het was een mooie vorm van eerlijkheid", zei hij. "Het had niet noodzakelijk met verdriet te maken. De blues is wel een mooi hulpmiddel. Als je wilt zwelgen is het mogelijk, maar daar zit je niet op te wachten."
Breuk met Muskee
Als meer geniale artiesten was Gelling niet bijzonder gedisciplineerd. Hij beleefde een klassieke neergang in drank en drugs. Een korte flirt met Golden Earring is hem voorgoed kwalijk genomen door Harry Muskee. Ze zagen elkaar nooit meer.
Gelling zag zijn oude bandleden pas weer op de herdenkingsbijeenkomst na Muskees overlijden eind september 2011. Jaren had hij als een soort kluizenaar geleefd in Rotterdam. Die vrijdagmiddag was het ineens weer ouderwets warm, buiten op het terras van Hofsteenge.
De gitarist genoot zichtbaar bij de nieuwe terugkeer in het Drentse dorp. Of hij een geweldenaar is? Hij glimlachte en zei: "Voor een dag laat ik het me graag aanleunen".