Franse spoorwegen schrikken van Parijs-Roubaix
Er heerst ongeloof bij de nationale spoorwegmaatschappij van Frankrijk, nadat wielrenners tijdens Parijs-Roubaix gesloten spoorbomen hadden genegeerd en net voor een TGV de weg overstaken. De SNCF gaat dan ook een aanklacht indienen.
Tegen wie de aanklacht wordt ingediend, is nog niet bekend. Eerst moet de schuldvraag worden beantwoord. Is het de verantwoordelijkheid van de renners of van de organisatie? Volgens de reglementen hadden de renners die de gesloten spoorbomen negeerden, gediskwalificeerd moeten worden. Dat gebeurde niet.
Jurylid Guy Dobbelaere liet weten dat niet alle renners geïdentificeerd konden worden en dat het koersverloop niet werd beïnvloed. Ook zijn er geen straffen uitgedeeld omdat "een peloton met 50 kilometer per uur niet binnen 10 meter kan stoppen".
Misschien geven renners niet om hun eigen leven, maar dan kunnen ze toch eens denken aan de angst die een machinist doorstaat wanneer hij zo'n bende renners op zijn sporen ziet.
Tragedie
Met excuses neemt de SNCF geen genoegen. "Miljoenen tv-kijkers zagen dit ongeoorloofde gedrag, dat in een tragedie had kunnen eindigen. We dienen een klacht in en laten de onderzoekers uitmaken wie er verantwoordelijk voor is."
De spoorbomen gingen dicht op het moment dat een uitgedund peloton aan kwam stormen. De eerste renners van de groep konden de overweg nog passeren, een aantal renners stopte eerst maar besloot toen toch langs de al gesloten spoorbomen de achtervolging in te zetten. Jury-ingrijpen zorgde er uiteindelijk voor dat de groep weer bij elkaar kwam.
In België moet de trein wachten
In België geeft Infrabel, de infrastructuurbeheerder van de spoorwegen van onze zuiderburen, wielrenners juist voorrang en moeten de treinen wachten tot het peloton is gepasseerd. "Want het aantal ongevallen blijft stijgen: 47 vorig jaar met 11 doden", aldus woordvoerder Thomas Baeken tegen Sporza.
Ook Baeken zag de beelden uit Parijs-Roubaix: "Misschien geven renners niet om hun eigen leven, maar dan kunnen ze toch eens denken aan de angst die een machinist doorstaat wanneer hij zo'n bende renners op zijn sporen ziet en weet: ik kan nooit tijdig stoppen."