Na de bekentenis van drie bendeleden nadert de slepende zaak rond de 43 verdwenen Mexicaanse studenten zijn ontknoping. Naar alle waarschijnlijkheid zijn ze vermoord en verbrand door een drugsbende. Deze tijdlijn laat zien hoe moeizaam en verwarrend het onderzoek soms was.
26 september 2014 - Studentenprotesten en politiegeweld
In de Mexicaanse stad Iguala gaan studenten van de Ayotzinapa Normal School de straat op. De leraren in spe willen meer geld voor hun universiteit. Wat begint als een vredig protest eindigt in een bloedbad: lokale politieagenten schieten zes mensen dood; tientallen raakten gewond. 43 studenten zijn sinds de demonstratie spoorloos verdwenen.
30 september - Opnieuw protest: waar zijn de studenten?
In het weekend gaan in heel Mexico mensen opnieuw de straat op: ze zijn boos over het politiegeweld tijdens het protest. Ook willen ze weten waar de vermiste studenten gebleven zijn.
22 politieagenten worden opgepakt, omdat ze betrokken zouden zijn bij de zes doden tijdens de demonstratie. Ze worden aangeklaagd voor moord.
5 oktober - Massagraf ontdekt
Een massagraf van zes kuilen wordt gevonden op 15 kilometer afstand van Iguala. De gouverneur van de staat, Angel Aguirre, wil niet zeggen of de lichamen in het graf van de vermiste studenten zijn.
Een dag later vertelt een van de gearresteerde agenten dat in ieder geval 17 studenten op de plek van het massagraf zijn doodgeschoten.
10 oktober - Nog een massagraf
In de buurt van Iguala wordt opnieuw een massagraf ontdekt met daarin verbrande lijken. Het Mexicaanse leger heeft de zaak inmiddels overgenomen, omdat de politie in de stad verdacht is. Vier van de opgepakte agenten geven het leger de tips over het nieuwe massagraf.
14 oktober - Vernielingen bij demonstraties
Voor de Mexicanen is het duidelijk: de politie van Iguala heeft de 43 studenten vermoord. Agenten in de stad zouden nauwe banden hebben met de plaatselijke drugsbende, de Guerreros Unidos.
Veel mensen vinden dat de regering niet genoeg doet om de studenten te vinden, dus gaan ze de straat op. Tijdens de protesten worden overheidsgebouwen in brand gestoken.
15 oktober - Studenten niet in massagraf
De verdwenen studenten liggen niet in het eerste gevonden massagraf. De verkoolde lichamen die daar werden gevonden, hebben geen DNA-match met de studenten. De andere massagraven worden nog onderzocht.
Inmiddels zijn er 36 agenten opgepakt. Volgens minister van justitie Jesús Murillo Karam hebben zij de studenten gegijzeld en vervolgens overgedragen aan criminelen. Maar waar de studenten nu zijn, is nog steeds een groot raadsel.
18 oktober - Bendeleider opgepakt
Een Mexicaanse bendeleider van Guerrero Unidas wordt opgepakt. Hij zou hebben samengewerkt met de politie van Iguala en verantwoordelijk zijn voor de dood van de vermiste studenten.
23 oktober - Klopjacht naar burgemeester Iguala
De burgemeester van Iguala, zijn vrouw en de plaatselijke politiechef worden gezocht. Er is een arrestatiebevel voor de drie, maar ze zijn spoorloos. De burgemeester, José Luis Abarca, kreeg honderdduizenden euro's per maand van het plaatselijke drugskartel Guerreros Unidos, zodat zij in de stad vrij hun gang konden gaan.
Het echtpaar zou de agenten en het drugskartel opdracht hebben gegeven voor de gijzeling van de studenten.
24 oktober - Gouverneur Angel Aguirre stapt op
De gouverneur van de provincie waar het drama zich afspeelde stapt op. Tienduizenden inwoners van de staat protesteerden tegen Angel Aguirre en ook twee grote politieke partijen wilden graag dat hij ermee zou stoppen. "In deze tragische situatie wil ik niet dat het publieke debat over mij gaat", zegt hij.
28 oktober - Meer bendeleden opgepakt
Vier bendeleden van Guerreros Unidos worden opgepakt. De mannen wijzen een nieuwe locatie aan waar de lichamen van de studenten zouden kunnen liggen.
4 november - Burgemeester Abarca opgepakt
De burgemeester van Iguala, José Luis Abarca, wordt samen met zijn vrouw opgepakt in Mexico-Stad.
De leider van drugskartel Guerrero Unidos heeft inmiddels toegegeven dat de burgemeester samenwerkte met de Guerreros. Wel zegt hij dat de vrouw van de burgemeester binnen de samenwerking de leiding had.
5 november - Wake voor de studenten
In Mexico-Stad houden inwoners een wake van 43 uur voor de (43) vermiste studenten. Op het Zovaloplein branden ze kaarsen en lopen ze rondjes over het plein.
Op andere plekken in de stad wordt er geprotesteerd: de Mexicanen vinden dat het onderzoek veel te lang duurt.
8 november - "Studenten verbrand"
Drie opgepakte bendeleden bekennen dat ze een grote groep mensen hebben vermoord en verbrand. Het zou om de studenten gaan. De verbrande resten hebben ze in tassen gestopt en in de rivier gegooid. Volgens de bendeleden leverde de politie de studenten aan hen uit. Sommigen waren al dood, anderen werden vermoord door de Guerreros Unidos.
Op basis van de verklaringen zou de tragische nacht er zo hebben uitgezien:
Met de verklaringen van de bendeleden is de zaak formeel nog niet opgelost, de gevonden resten zijn zo verkoold dat het moeilijk is een DNA-match met de studenten aan te tonen. Een gespecialiseerd laboratorium in Oostenrijk is daar nu mee bezig.
9 november - #YaMeCanse
Minster van Justitie Murillo Karam geeft een persconferentie over de vermiste studenten. Na een uur is hij er klaar mee, dus kapt hij de conferentie af met de woorden "ya me canse", oftewel "genoeg, ik ben moe". #YaMeCanse ging viral, veel twitteraars vinden dat Karam maar moet stoppen met zijn functie, als hij zo moe is.
27 januari 2015 - Studenten doodverklaard
De Mexicaanse autoriteiten verklaren de 43 verdwenen studenten officieel dood. Slechts één lichaam is teruggevonden, de rest is spoorloos verdwenen. Het Openbaar Ministerie denkt dat de studenten zijn gedood, verbrand op een vuilnisbelt en in de rivier zijn gegooid.
De doodverklaring van de studenten gebeurt op basis van één man: Felipe Rodriguez. Hij zegt dat zijn Mexicaanse bende de studenten heeft vermoord. Maar het is de vraag of we dit echt moeten geloven.
De familieleden van de verdwenen studenten doen dat in ieder geval niet. Zij hebben gezegd dat ze door zullen gaan met protesteren, zoals ze de afgelopen maanden al vaak deden.
